شواهدی از حداقل چهار جمعیت از زمان‌های مختلف در تاریخ برزیل در یک مکان باستانی بدست آمد.
باستان‌شناسان در برزیل یک گورستان بزرگ بومی را کشف کردند که بیش از ۴۰ اسکلت و هزاران گور متعلق به ۱۰۰۰۰ سال پیش را در خود جای داده است.
به نظر می‌رسد این گورستان دربردارنده اولین بقایای انسان متعلق به یک جامعه اجدادی ناشناخته است که پیش از سامباکیان‌ها (شکارچیان ساحلی) که به طور تاریخی در این منطقه زندگی می‌کردند. این یافته قدیمی‌ترین ثبت انسان در ایالت مارانهائو در شمال شرقی برزیل است.
این گورستان که بقایای انسان از دوره‌های مختلف را در خود جای داده، در سائو لوئیس، پایتخت و بزرگترین شهر مارانهائو، پیش از کار ساخت و ساز برای برنامه مسکن دولتی کشف شد.
باستان‌شناسان از قبل می‌دانستند که منطقه سائو لوئیس آثاری از فعالیت‌های انسانی ماقبل تاریخ را در خود جای داده است. به عنوان مثال، یک استخوان فک ماقبل تاریخ در مزرعه روزان در دهه ۱۹۷۰ کشف شد و سایر مصنوعات یافت شده در سائو لوئیس مربوط به ۶۰۰۰ سال پیش هستند. آخرین حفاری که در ژوئن ۲۰۱۹ آغاز شد، در ابتدا انواع سرامیک‌های تکه تکه شده و ابزار سنگی را نشان داد. سپس، در اوج همه‌گیری کووید-۱۹ در سال ۲۰۲۰، باستان‌شناسان اولین اسکلت را در حدود ۲۴ اینچ (۶۰ سانتی‌متر) زیر سطح پیدا کردند.
از آن زمان، این تیم در مجموع ۴۳ اسکلت و حدود ۱۰۰۰۰۰ قطعه مصنوع از حداقل چهار لایه رسوبی مختلف پیدا کرده است که نشان می‌دهد این مکان توسط مردم در حداقل چهار دوره متمایز تا ۸۵۰۰ سال مورد استفاده بوده.
ولینگتون لاج (باستان‌شناس اصلی کاوش‌های اخیر) دراین باره گفت: بقایای بدست آمده به مردم سامباکیان نسبت داده شد. این گروه به منابع دریایی متکی بودند. اسکلت‌ها قد کوتاهی دارند و بلندترین آن‌ها ۵ فوت و ۳ اینچ (۱.۶ متر) است. بیشتر آن‌ها متعلق به مردان بالغ هستند و بقایای دو کودک نیز باقی مانده است.
عمیق‌ترین اسکلت مدفون در عمق ۷ فوتی (۲ متری) زیر زمین کشف شد. باستان‌شناسان با استفاده از تکنیکی به نام تاریخ‌گذاری لومینسانس با تحریک نوری (OSL) قدمت آن را تعیین کردند. این تکنیک تعیین می‌کند که مواد معدنی خاصی در نزدیکی استخوان‌ها آخرین بار در معرض گرما یا نور خورشید قرار گرفته‌اند. نتایج به یک بازه زمانی بین ۷۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ سال پیش اشاره کرد که به یک جمعیت پیش از سامباکوی اشاره دارد.