زهرا جهانبخش: در سال ۱۹۳۳ یک جمجمه‌ی فسیلی مرموز در شمال شرقی چین کشف شد. علیرغم اینکه تقریباً کاملاً حفظ شده بود هیچ‌کس نتوانست ماهیت آن را به طور دقیق حدس بزند.
این جمجمه بسیار بزرگتر از جمجمه‌ی هومو ساپینس و دیگر گونه‌های انسان است و اندازه‌ی مغز آن شبیه به نوع خودمان است. از دیگر مشخصات این جمجمه می‌توان به حفره‌های بزرگ چشم، برآمدگی‌های ضخیم ابروها و دندان‌های بزرگ اشاره کرد.
اکنون تیمی از محققان اظهار می‌کنند جمجمه متعلق به گونه‌ای از انسان‌های منقرض‌شده‌ی ناشناخته است. این تحقیق که به عنوان سه مطالعه در مجله “Innovation” منتشر شد، نشان می‌دهد که این نزدیک‌ترین خویشاوند ما در شجره‌نامه‌ی انسان است.
شناسایی این جمجمه که گمان می‌رود از یک مرد ۵۰ ساله گرفته شده است، تا حدی بر اساس تجزیه و تحلیل شیمیایی رسوبات به دام‌افتاده در داخل آن انجام شد. بر اساس میزان فروپاشی اورانیوم رادیواکتیو در نمونه، قدمت آن را حدود ۱۴۶هزار سال تخمین می‌زنند.
همچنین بر اساس این تحقیقات پیش‌بینی می‌‌شود که جد مشترک “Homo Longi” و هومو ساپینس تقریباً ۹۵۰هزار سال پیش می‌زیسته‌است. این نتایج نشان می‌دهند که هر دو گونه کمی بیش از ۱ میلیون سال پیش جد مشترکی با نئاندرتال‌ها داشتند؛ به این معنی که ممکن است ما حدود ۴۰۰هزار سال زودتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد از نئاندرتال‌ها جدا شده باشیم.