سیاوش آریا
مهر را می ستاییم (کسی) که دارای دشت های پهن است (کسی) که از کلام راستین آگاه است زبان آوری که دارای هزار گوش است… مهریشت، کرده ۱۱
درود به مهر دارنده دشت های فراخ (و) هزار گوش و ده هزار چشم (دارنده) تویی شایسته ستایش و برازنده نیایش در خان و مان مردمان، تویی شایسته ستایش و برازنده نیایش ، خوشا به آن مردی که ترا براستی نماز آورد… کرده ۲۳ بخش ۹۱ (مهر یشت، از کتاب یکم یشت ها، استاد ابراهیم پورداود)
جشن مهرگان پس از نوروز ، بزرگ ترین جشن ایرانیان به شمار می آید که در درازای هزاره ها برگزار شده و پس از غروب ساسانیان نیز در همه ۱۴ سده گذشته، پاس داشته شده است.
فرازی کوتاه از اهمیت جشن مهرگان :
اردشیر بابکان و خسرو انوشیروان در این روز رخت نو به مردم می بخشیدند.(بندهش، فصل ۱۰ چاپ یوستی)
در بندهش آمده است که مشیا و مشیانه از نطفه کیومرث پدید آمدند.
داریوش بزرگ هخامنشی در جشن مهرگان در پاسارگاد و در برابر آرامگاه کورش بزرگ تاجگذاری کرد.
گویند ابوریحان بیرونی، بزرگ دانشمند ایرانی تنها دو بار دست از کار می کشیده، یکی به گاه نوروز است و دگر به گاه مهرگان.
ایرانیان را دو عید بسیار بزرگ است و جشن ها به پا دارند، عید نوروز است و دگر عید مهرگان. (ابوریحان بیرونی)
دوریس می نویسد در این جشن پادشاه می رقصید…
جشن مهرگان برابر با ۱۰ مهرماه خورشیدی بر همه آزاداندیشان جهان ایرانی و دوست داران تاریخ و فرهنگ ایران زمین همایون باد.
به یاد داشته باشیم دست بردن در تاریخ جشن های ایرانی، کاری اهریمنی است و بر پایه بیانیه انجمن موبدان کشور جرم به شمار می آید و قابل پیگیری است.
به امید پیروزی نور بر تاریکی که انگیزه اصلی جشن مهرگان است.