در کرمانشاه که گهواره تمدن ایران زمین به شمار می رود، هر سال جشن نوروز با آداب و رسوم خاص خود برپا می‌شود که از آن جمله می‌توان به خانه تکانی، آتش‌افروزی، چیدن سفره هفت‌سین، دید و بازدید و سیزده به در اشاره کرد که هر یک نمادی از جشن هزاران ساله نوروز در تاریخ این سرزمین است.
به گزارش همشهری، عید نوروز در باور کرمانشاهیان مقدس است زیرا اعتقاد دارند که حضرت علی (ع) در چنین روزی به امامت رسید.
جشن نوروز از زیباترین جشن‌هاست که به همراه خود پاکی و پاکیزگی و تازه شدن دیدارها و زدودن زنگار کینه‌ها و قهرها را به ارمغان می‌آورد. از روزها قبل از فرارسیدن نوروز، مردم استان کرمانشاه با خانه تکانی و گردگیری خود را برای برگزاری این جشن باستانی مهیا می‌کنند.
چند ساعت قبل از تحویل سال نو، سفره هفت سین را باشکوه و جلوه خاصی در خانه‌های خود می‌چینند و در کنار قرآن و آینه و شمعدان و تنگ و ماهی و میوه و شیرینی، هفت سین را که اغلب شامل سبزه، سیر، سرکه، سمنو، سماق، سنجد و سیب است را می‌گذارند.
نان برنجی که از شیرینی‌های سنتی و سوغات کم نظیر کرمانشاه است با عطر و طعم روغن کرمانشاهی، همواره در میان سفره‌های هفت سین به چشم می‌خورد و زیبایی خاصی به سفره هفت سین کرمانشاهی می‌بخشد.
شب سال نو معمولا در کرمانشاه سبزی پلو و یا رشته پلو پخت می‌شود که برکت و سر سبزی را در سال نو برای خانواده‌ها به ارمغان بیاورد.
دعای سال نو که خوانده می‌شود کرمانشاهیان که با لباسهای آراسته در کنار سفره‌های هفت سین نشسته‌اند با روبوسی سال نو را به یکدیگر تبریک می‌گویند، بزرگان فامیل به کوچکترها عیدی می‌دهند و سپس همگی برای دید و بازدید راهی خانه اقوام و دوستان می‌شوند.
در روز عید نوروز خانواده‌هایی که به تازگی با هم وصلت کرده‌اند برای نوعروس‌هایی که در دوران نامزدی هستند عیدی ویژه‌ای تدارک می‌بینند و در این روز داماد به همراه پدر و مادرش به خانه عروس رفته و با برگزاری مراسمی به نوعروس عیدی می‌دهند.
همچنین در روز نوروز مراسمی با عنوان «نوعید» در کرمانشاه وجود دارد که در این روز اقوام و دوستان برای ادای احترام به خانه صاحبان عزا می‌روند و برای تازه در گذشته فاتحه می‌خوانند.
در گذشته آداب و رسومی از جمله قاشق زنی، شال اندازی و یا بوته جمع کردن و روشن کردن آتش بربام خانه‌ها در کرمانشاه مرسوم بود که امروز اغلب این مراسم در برخی از روستاها انجام می‌شود.
در شب‌های نوروز شال اندازی تا نیمه‌های شب ادامه دارد و افراد خانواده در شب اول سال پلو می‌خورند و برای روز دیگر نگهداری می‌کنند، این کار برای این است که سال جدید برایشان پربرکت باشد.
در مناطق روستایی هم سفره نوروزی را باشکوه بسیار در کنار نان برنجی، ماست، گندم و تخم مرغ مهیا می‌کنند.
اهالی خانه با لباسهای نو در خانه هستند و باور دارند روان نیاکانشان در نوروز شاهد رفتار و نوع پوشش آن‌هاست.
مردان با شلیک گلوله در ساعت تحویل سال شادمانی خود را از آغاز سال جدید ابراز می‌کنند. پس از تحویل سال مردم برای دید و بازدید به خانه همدیگر می‌روند که خانه سادات در اولویت است؛ همان شب پولی به نام «ته کیسه» به عنوان نماد برکت از بزرگان می‌گیرند.
در روستاها معمولا تخم مرغهایی برای عیدی به افراد خانواده‌های یکدیگر می‌دهند.
گروهی از مردم نیز دو روز پس از نوروز باستانی به منطقه بابایادگار در ۴۸ کیلومتری شمال شرقی کرند غرب می‌روند. مراسمی سنتی و باستانی را در بابایادگار اجرا می‌کنند که با نواختن تنبور، ساز باستانی ایران همراه است.
مراسم سیزده به در نیز از دیگر آدابی است که در روز سیزدهم نوروز برگزار می‌شود، مردم کرمانشاه در این روز از خانه بیرون می‌زنند.
کوفته غذایی است که اغلب کرمانشاهیان در روز سیزده به در می‌پزند و در طبیعت با صفای استان به همراه خانواده‌های خود میل می‌کنند.
سبزه‌های نوروزی را در روز سیزده به در مردم با خود می‌برند، جوانان دم بخت به امید باز شدن بخت خود در سال نو سبزه گره می‌زنند و سپس سبزه‌ها را در آب روان می‌اندازند تا بلا و ناپاکی را با خود ببرد.