دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری در اعتراض به آن‌چه «تفرقه‌افکنی شبکه‌های خارجی» و همچنین «هجمه به زبان فارسی» خوانده است، بیانیه‌ای صادر کرد.
به گزارش ایسنا، اختلاف نظرهایی درخصوص قیاس زبان فارسی با زبان‌های بومی و قومی که پیش‌تر نیز گاهی موجب شکل‌گیری بحث‌هایی می‌شد، در روزهای اخیر با به میان آمدن پای برخی رسانه‌های خارجی شکلی دیگر گرفته و موجب ترند شدن هشتگ‌هایی همچون «منوفارسی» شده است.
ماجرا از این قرار است که صفحه العربیه فارسی در توییتر چند روز پیش لینک کارزاری توییتری با عنوان «رنج به دلیل زبان مادری با هشتگ #منوفارسی» را به اشتراک گذاشت و انگار خاکستر ماجرایی کهنه بار دیگر شعله‌ور شد. از همین‌جا بود که واکنش‌ها آغاز شد و بحث‌ها شدت گرفت؛ عده‌ای در حمایت از زبان قومی خود می‌نوشتند و عده‌ای دیگر زبان فارسی را قندی می‌دانستند در کنار زبان قومی‌شان. چیزی نگذشت که پای بی‌بی‌سی فارسی هم به ماجرا باز شد.
حالا دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری در اعتراض به این ماجرا، بیانیه‌ای را منتشر کرده که متن آن در پی می‌آید: «زبان، محور فرهنگ و شناخت است و زبان فارسی، محور تمدن‌سازی دوهزارساله در جاده ابریشم بوده است. این زبان، در جایگاه زبان میانجی، نخستین امپراتوری فرهنگی‌زبانی را ایجاد کرده و همه اقوام این مسیر فرهنگی‌تجاری را به هم مرتبط کرده است. فارسی در دادوستد با همه فرهنگ‌ها و قومیت‌ها و زبان‌ها، نخستین جریان فرهنگی فراملیتی را سامان داده و هم آن فرهنگ‌ها را برآورده و هم خود را پرباروبر کرده است. در جغرافیای ایران امروز، همه اقوام با افتخار در کنار هم زیسته‌اند و با زبان فارسی به همدیگر وصل شده‌اند.
دراین‌بین، استعمارگران در ۴۰۰ سال گذشته، کوشش‌های جدی و راهبردی کرده‌اند که این محور را از میان بردارند یا خط فارسی را عوض کنند یا آن را تضعیف و پوک کنند. حذف زبان فارسی در هند، تغییر خط در ترکیه و قفقاز و تاجیکستان، حذف و تضعیف زبان فارسی در پاکستان و افغانستان، همگی تلاش برای حذف زبان فارسی بوده است. برکشیدن زبان‌های محلی ضعیف و بدون ادبیات و معیارکردن آن‌ها، از راهبردهای استعمارگران برای اختلاف‌افکنی قومی و ایجاد گسست‌های فرهنگی و تمدنی بوده است. حذف زبان فارسی، در ظاهر، ملت‌سازی‌های جدید را هدف می‌گرفته و در باطن، راهبردی برای بریدن ریشه‌های فرهنگی قومی و محلی و در نهایت، برتری‌دادن به زبان انگلیسی بوده است. زبان‌های مادری و قومی، زبان‌های محلی و گویش‌ها و گونه‌های زبانی، همه و همه، نه‌تنها سرچشمه‌های زبان فارسی بوده‌اند که خود در کنار فارسی بالیده‌اند و برپا مانده‌اند.
اینکه امروزه نیز رسانه‌های دشمنان این زبان، لباس میش بر تن، کاسه داغ‌تر از آش شده‌اند و سنگ زبان‌های ایرانی را بر سینه می‌زنند، نه از سر دوستی با آن زبان‌ها و قومیت‌ها یا دشمنی با فارسی، بلکه همه در راستای برنامه‌های استعماری آنان است. باید پذیرفت که همچون بسیاری از زمینه‌های فرهنگی، در عرصه زبان نیز راه نرفته بسیار است و خطاکاری‌ها نیز کم نیست؛ بماند که بعضی از این خطاها میراث سیاست‌گذاری‌های غرب‌گرایانه گذشتگان است که در عرصه‌های گوناگون، زبان‌های بومی و محلی و قومیت‌ها را تضعیف و تحقیر کردند. اما اینکه اجازه دهیم این آب گل‌آلود برای دشمنان این فرهنگ سکوی ماهیگیری شود، از وطن‌خواهی و اندیشه بجا دور است.
دفتر پاسداشت زبان فارسی ضمن اعتراض به عملکردهای تفرقه‌افکنانه شبکه‌های خارجی، از همه اقوام ایرانی و فارسی‌دوستان و کسانی که دل در گرو زبان فارسی و فرهنگ و زبان‌های ایرانی دارند، دعوت می‌کند برای گسترش و امروزی‌سازی و پایدارسازی زبان فارسی و زبان‌های قومی و محلی وارد عرصه شوند و نقشه‌های دشمنان را نقش بر آب و بی‌اثر کنند.
هشتگ #فارسی_وطن_ماست در پاسخ به حرکت ضدایرانی بی‌بی‌سی فارسی پیشنهاد می‌شود.»