سازه آرامگاه سعدی شیرازی، که هم به لحاظ قدمت، هم از نگاه معماری، واجد ارزش بوده و یکی از مهمترین جذابیتهای گردشگری ایران به شمار میرود؛ به شدت نیازمند مرمت و بهسازی است، اگرنه شاهد ویرانی بخشی از آن خواهیم بود.
آرامگاه سعدی، از پُرآوازهترین شعرای ایرانی، که شهرتش جهانگیر شده و یکی از نمادهای فرهنگ و ادب ایرانی اسلامی به شمار میرود و عام و خاص، همواره از کلام و حکمتش، در سخنوری، بهرهها گرفتهاند و در وصفش طی سه دهه گذشته، بزرگداشتها برگزار و تکریمها و تجلیلها کردهاند و … به واسطه کمتوجهی جدی به نگهداریهای فنی و تخصصی، در معرض مخاطراتی قرار گرفته است که اگر بیتوجه از کنارشان بگذریم، ویرانی آن را باید نظارهگر باشیم.
محمدتقی قلعهنویی، معاون میراث فرهنگی ادارهکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی فارس در این باره گفت: طرح مقاومسازی و تقویت سازه آرامگاه توسط مشاور طرف قرارداد اداره کل تهیه شده و پیگیریهای لازم در خصوص درخواست اعتبار به منظور شروع عملیات صورت گرفته که پس از تخصیص اقدامات اجرایی بر اساس طرح مذکور بهزودی انجام خواهد پذیرفت.
طی حداقل هفت دهه گذشته، علیرغم اقداماتی برای مصفا کردن باغ و آب و جاروب مدام محوطه و گلکاری و چمنآراییهای مکرر، هیچ گاه به تقویت، بهسازی و حتی نوسازی سازه اصلی بنای آرامگاه، توجه جدی و اثرگذار نشده است. امروز نیاز به مرمت و بهسازی بنای اصلی آرامگاه سعدی، که طرح ورودی آن توسط “آندره گدار” هنرمند شهیر فرانسوی، طراحی شد و پس از آن مجموعه کلی بنا سال ۱۳۲۹ به دستور علی اصغر حکمت و توسط محسن فروغی، معمار برجسته ایرانی، طرح و اجرا شد، از هر ستون و سنگش به گوش میرسد. به نظر میرسد که اگر هرچ سریعتر نسبت به اختصاص اعتباری مناسب برای مطالعه دقیق و اجرای طرحهای مرمتی و بهسازی و نوسازی، اقدامی عاجل و به دست متخصصان انجام نشود، عاقبت کار، پشیمانی خواهد بود و بس.
آرامگاه شیخ اجل، همه ساله محل جذب گردشگران و بازدیدکنندگان پرشماری بوده و همواره در ردیف چند مکان پُربازدید کشور قرار داشته است و امسال تنها در بازه زمانی تعطیلات نوروزی، بیش از ۲۴۵ هزار نفر از آن بازدید کردهاند.