برای نخستین بار یک پلنگ در منطقه حفاظت شده هرمود لارستان استان فارس پس از ۱۰ سال مشاهده شد.
به گزارش پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران، خدانظر انصاری، رئیس اداره حفاظت محیط زیست لارستان در این باره گفت: حتی محیط بانان این منطقه نیز بیش از ۱۰ سال است که پلنگ را در منطقه مشاهده نکرده‌اند به طوری که آخرین روایت‌های غیر مستند از مشاهده پلنگ توسط محیط بانان منطقه حفاظت شده هرمود به ۱۰ سال قبل باز می‌گردد.
خدانظر انصاری افزود: البته آثار و علائم پلنگ همواره توسط مأمورین مشاهده می‌گردید اما حضور این گربه سان ارزشمند در این منطقه همواره در هاله‌ای ابهام داشت.
بر همین اساس کارشناسان محیط زیست لارستان با همکاری تشکل‌های مردم نهاد منطقه اقدام به تعبیه چند دوربین در نقاط حساس منطقه ازجمله در مقابل چشمه‌ها نمودند.
در هنگام بازبینی تصاویر یکی از دوربین‌های تله طی هفته گذشته، کارشناسان محیط زیست لارستان متوجه شدند تصاویری از یک پلنگ بالغ بر سر یکی از آبشخورهای منطقه به ثبت رسیده است.
دوربین‌ها علاوه بر پلنگ، تصاویر زیبایی را از گربه وحشی، کل و بز، قوچ ومیش لارستان، کفتار و انواع پرندگان نیز به ثبت رسانده‌اند که بیانگر کامل بودن چرخه غذایی و تنوع زیستی بالای این منطقه است.
منطقه حفاظت شده هرمود لارستان که در ۴۰ کیلو متری شرق لارستان و در مرکز مشترک استان فارس و هرمزگان قرار گرفته در حدود ۶۲۵‚۲۰۱ هکتار وسعت دارد.
از گیاهان منطقه می توان آکاسیا، کُنار، کهور، استبرق، بادام کوهی، بنه، کیکم، زیتون، سروکوهی، مورخش، شاخ غزالی، گیاهان شورپسند؛ گز، قیچ، نخل و نیزار پده، انار شیطان، گیاهان صخره چسب پامچال ها و لکچی ها نام برد.
حیوانات وحشی این منطقه عبارتند از بز، قوچ و میش لارستان، جبنیر، پلنگ، کفتار، گرگ، روباه معمولی، شاه روباه و شغال انواع گربه وحشی تشی، خارپشت هوبره، چاخ لق، کوکر، کبوتر، قمری، چکاوک، چک چک، جغد، زنبور، خور سبزقبا، زرده پره، سنگ چشم، کبک، تیهو، لیکو، انواع پرندگان شکاری و لاشخور شهدخوار، سسک، توکا، طرقه، کمرکولی، دارکوب و انواع پرندگان مهاجر مانند: حواصیل، لک لک سیاه، اردک، آبچلیک، دیدومک و خزندگان مانند: مارمولک ها، مارها و اخیراً گزارشاتی در مورد یوزپلنگ و خرس سیاه نیز داده شده است.
سازمان حفاظت محیط زیست ایران با استناد به گزارش «اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت» (IUCN) می‌گوید که حدود ۷۴ گونه از رده‌های مختلف جانوران در ایران در حال انقراض هستند و در فهرست قرمز این اتحادیه جهانی جای گرفته‌اند. پلنگ جزو گونه‌های در خطر انقراض است که در سازمان اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) نیز جزو گونه‌های در خطر انقراض به ثبت رسیده است.
پلنگ ایرانی، یکی از بزرگ‌ترین زیرگونه‌های پلنگ است که بومی غرب آسیا‌ست و در فهرست جانوران در معرض خطر انقراض قرار دارد.
اصلی‌ترین تهدید پیش روی بقای این حیوان، جدا شدن زیستگاه‌ها و قطع ارتباط ژنتیکی گروه‌های مختلف این حیوان است که معمولاً به تشکیل گروه‌های بسیار کوچک منجر شده است، به‌طوری که در قلمرو زیستی این حیوان، هیچ گروه جمعیتی وجود ندارد که در برگیرنده بیش از ۱۰۰ پلنگ بالغ باشد.
کاهش طعمه پلنگ بر اثر شکار انسان‌ها، گسترش پروژه‌های زیربنایی در زیستگاه پلنگ، مزاحمت‌های انسانی و از میان رفتن زیستگاه به دلیل چیدن گیاهان و قارچ‌های خوراکی، استخراج معدن، جاده‌سازی، جنگل‌زدایی، آتش‌سوزی و چرای دام از جمله عواملی است که منجر به تکه‌تکه شدن زیستگاه‌های این حیوان شده است.
