نازنین مسعودزاده
شماری از رسانههای محافظهکار استان فارس به سخنان لیلا دودمان، رئیس کمسیون فرهنگی شورای شهر شیراز واکنش نشان دادند و ابراز تعجب کردند.
لیلا دودمان در جلسه دیروز شورای شهر گفته بود: «این حضور و این جمع، مرهون تلاش تمامی فعالان اصلاحطلبی است که در فرآیند گزینش و دوران تبلیغات برای لیست امید تلاش کردند و اکنون وامدار مطالبات آنها هستیم.»
این سخنان خانم دودمان برای رسانهها و فعالان مخالف اعتدالگرایی و اصلاحطلبی در شیراز چنان غیرقابل هضم آمده که نگرانی خود را نتوانستهاند پنهان کنند. رسانههای محافظهکار میگویند شورا نباید وامدار اصلاحطلبان باشد.
آنچه که خانم دودمان در جلسه شورای شهر گفته عین واقعیت است و از این منظر او را باید یک «سیاستمدار اخلاقگرا» نامید، زیرا که به محض رایآوردن، به پایگاه اجتماعی و پشتوانه رای خود بیتوجهی نکرده است.
این یکی از اصول بدیهی اخلاق و سیاستورزی است که فرد منتخب در هر انتخاباتی به مطالبات پایگاه اجتماعی خود توجه کند، حال چه شورا باشد، چه مجلس یا ریاستجمهوری.
انتخابات معنایش روشن است: انتخاب از میان روشها و برنامهها و عقاید متفاوت. وقتی اکثریت رایدهندگان به یک برنامه و روش مشخص رای میدهند، قاعدتا مطالباتی دارند که بایستی از سوی انتخابشوندگان مورد توجه قرار بگیرد.
آنچه که رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر شیراز بیان کرده، نشان میدهد که او یادآوری میکند:
۱- انتخاب ۱۲ تن از ۱۳ عضو شورای شهر شیراز، نتیجه تلاش فعالان اصلاحطلب در دوران انتخابات است.
۲- شورا وامدار مطالبات پایگاه اجتماعی و رایدهندگان است.
این سخنان بیراهه نیست و عین واقعیت است. در دوران انتخابات و پیش از انتخابات، فعالان اصلاحطلب تلاش زیادی برای رایآوردن لیست امید کردند. اکثریت رایدهندگان نیز به لیست امید اعتماد کردند و رای دادند. از سوی دیگر پایگاه اجتماعی رای لیست امید در شیراز حتما مطالباتی داشته که از میان لیستهای انتخاباتی، به لیست امید رای داده و خرد و اخلاق هم حکم میکند که شورا به مطالبات آنها توجه کند.
البته روشن است که توجه به مطالبات پایگاه اجتماعی رای اعضای شورا به معنای «بیتوجهی به مطالبات» کسانی که به لیستهای دیگر رای دادهاند و یا اساسا رای ندادهاند، نیست و مطالبات این دسته از شهروندان نیز مورد توجه شورای شهر خواهد بود.