بهرام پارسایی، نماینده شیراز در مجلس شورای اسلامی از مربیان تیم کشتی ایران که در جریان مسابقه کشتی علیرضا کریمی با حریف روسی اش فریاد می کشیدند «باید ببازی علیرضا»، شکایت کرد.
آقای پارسایی، امروز سه شنبه ۷ آذر به خبرگزاری ایسنا گفته که به همراه عبدالکریم حسین زاده، یکی دیگر از نمایندگان مجلس این شکایت را به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس تحویل داده و قرار است مسئولین مربوطه از جمله وزارت ورزش در اینباره گزارشی را به کمیسیون اصل ۹۰ ارائه کنند.
انتشار فیلمی از کشتی علیرضا کریمی، کشتیگیر ایرانی در مسابقات جهانی زیر ۲۳ سال در لهستان، واکنشهای بسیاری را در شبکههای مجازی برانگیخته و کاربران با راهاندازی هشتگ باید_ببازی به این موضوع پرداختهاند.
در این ویدئو در حالی که علیرضا کریمی از حریف روس خود پیش است، صدای مربیان کشتی گیر وزن ۸۶ کیلو شنیده میشود که به او میگویند “باید ببازی علیرضا.”
علیرضا کریمی در صورت برد باید با کشتیگیر اسرائیلی روبرو میشد.
در حالی که مسئولان تیم ایران تصمیم گرفته بودند علیرضا کریمی بهتر است در همان دور اول ببازد که در دورهای بعد به کشتیگیر اسرائیلی نخورد، روند مسابقات طوری پیش رفت که علیرضا کریمی برای کسب عنوان سوم باید با کشتیگیر اسرائیلی یوری کالاشنیکوف روبرو می شد که به ناچار از رفتن روی تشک خودداری کرد و مدال به حریف او رسید.
ساعتی بعد علیرضا کریمی در اینستاگرام به این موضوع واکنش نشان داد و نوشت: “آخرین سنگر سکوته حق ما هم هیچ وقت گرفتنی نیست”.
“فدراسیون کشتی ایران در بیانیهای از این کار علیرضا کریمی حمایت کرد: “این دومین باری است که تو با گذشتن از حق خودت ، در مظلومیت تمام، از مظلومیت مردم فلسطین دفاع می کنی، مردمی که شاید هیچ گاه در جریان این فداکاری تو نباشند..
بار اول در مسابقات جهانی جوانان در کشور بلغارستان در سال ۲۰۱۳، با از خود گذشتگی تو، تیم کشتی ایران از سکوی دوم به سکوی سوم افتاد و این بار در مسابقات جهانی امید در کشور لهستان، از سکوی سوم به جایگاه هشتم سقوط کرد. هیچ کس، حتی یادآور این نشد که تو و کشتی ایران، برای احترام به مردم فلسطین، با گذشتن از جایگاه واقعی خود، نتیجه زحمات خود را از دست دادید.”
خودداری کشتیگیران ایرانی از مواجهه با حریفان اسرائیلی به بهانههای مختلف داستانی است که مرتب کشتیگیران ایرانی را از مدال محروم میکند.
این نخستین بار نیست که دوربین های تلویزیونی ثبت میکنند که این باختها عمدی بوده است.
در مسابقات کشتی قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۱ که در استانبول برگزار میشد، دو کشتیگیر ایرانی مجبور شدند به حریفانی ضعیف ببازند تا مجبور نشوند با کشتیگیران اسرائیلی روبرو شوند اما یکی از این موارد را دوربینها ضبط کردند.
محسن حاجی پور در حالی که سه بر صفر از حریفش جلو بود برای اینکه در دور بعد با حریف اسرائیلی روبرو نشود عمدا به حریفش ضعیفش باخت. دوربینهای تلویزیونی ثبت کردند که حاجی پور که انگار نمیخواست این پیروزی را از دست بدهد اواسط مسابقه از مربیاش پرسید “بخورم؟” و بعد آنقدر به رقیبش امتیاز داد که بازنده شود.
به فاصله کمی قاسم رضایی هم به دلیل “بیماری” روی تشک حاضر نشد تا با حریف اسرائیلی روبرو نشود. او سال بعد قهرمان المپیک شد.
سال بعد در مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان در مجارستان دوربین نیما شایقی، مستندساز ایرانی نشان داد که مربی تیم ایران به پیمان یاراحمدی میگوید چاره ای جز باخت ندارد و باید وانمود کند مصدوم شده تا از مسابقه با حریف اسرائیلی خودداری کند. اشکهای پیمان یاراحمدی یکی از صحنههای تاثیرگذار این مستند است.
منع مسابقه کشتیگیران ایرانی با حریفان اسرائیلی از سال ۱۹۸۳ و مسابقات کشتی قهرمانی جهان در کیف، پایتخت اوکراین شروع شد. پس از کشتی بیژن سیفخانى با یک کشتیگیر اسرائیلی، تیم کشتی ایران را از وسط مسابقات به ایران برگرداندند و این ممنوعیت تا به حال به قوت خود باقی است.
در این سالها ورزشکاران ایرانی فقط باید دعا میکردند که به حریفی از اسرائیل برخورد نکنند چرا که پیش از شروع مسابقه بازنده بودند.
برای اینکه رسما گفته نشود ایران از مسابقه با ورزشکاران اسرائیلی خودداری میکند از انواع ترفندها استفاده شده است: برداشتن همزمان دو قرعه و انداختن یکی از آنها اگر به نام اسرائیل خورده بود (در کشتی)، بیماری و مصدومیتهای ناگهانی و حتی ارائه گواهی پزشکی، باختن عمدی به حریف برای پرهیز از مسابقه بعدی با ورزشکار اسرائیلی و حتی پرهیز از اعزام ورزشکاری که احتمال داشت مجبور شود با ورزشکاری اسرائیلی مسابقه دهد.