سازمان حفاظت محیط زیست ایران با استناد به گزارش «اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت» (IUCN) میگوید که حدود ۷۴ گونه از ردههای مختلف جانوران در ایران در حال انقراض هستند و در فهرست قرمز این اتحادیه جهانی جای گرفتهاند. پلنگ جزو گونههای در خطر انقراض است که در سازمان اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) نیز جزو گونههای در خطر انقراض به ثبت رسیده است.
پلنگ ایرانی، یکی از بزرگترین زیرگونههای پلنگ است که بومی غرب آسیاست و در فهرست جانوران در معرض خطر انقراض قرار دارد.
اصلیترین تهدید پیش روی بقای این حیوان، جدا شدن زیستگاهها و قطع ارتباط ژنتیکی گروههای مختلف این حیوان است که معمولاً به تشکیل گروههای بسیار کوچک منجر شده است، بهطوری که در قلمرو زیستی این حیوان، هیچ گروه جمعیتی وجود ندارد که در برگیرنده بیش از ۱۰۰ پلنگ بالغ باشد.
کاهش طعمه پلنگ بر اثر شکار انسانها، گسترش پروژههای زیربنایی در زیستگاه پلنگ، مزاحمتهای انسانی و از میان رفتن زیستگاه به دلیل چیدن گیاهان و قارچهای خوراکی، استخراج معدن، جادهسازی، جنگلزدایی، آتشسوزی و چرای دام از جمله عواملی است که منجر به تکهتکه شدن زیستگاههای این حیوان شده است.