شماری از تشکل‌های زیست محیطی در نامه‌ای به رئیس‌جمهور روحانی خواهان اقدام برای نجات تالاب‌ها و دریاچه‌های خشکیده استان فارس شدند.
به گزارش خبرگزاری ایرنا، امضاکنندگان این نامه گفته‌اند: «وضعیت منابع آبی استان فارس در پی سوء‌مدیریت‌های اعمال شده و توزیع ناعادلانه آب به شدت بحرانی است و متاسفانه اقدام علاج‌بخش در راستای خروج از این بحران تاکنون صورت نگرفته و خشکی تالاب‌ها و دریاچه‌های این استان گواه این مدعاست.»
به گفته این تشکل‌ها «تالاب‌های بین‌المللی سه‌گانه طشک، کمجان و بختگان به عنوان سومین پهنه تالابی داخل کشور از رودخانه کر تغذیه و آبگیری می‌شدند که سال‌هاست در حسرت حقابه هزاران ساله با خشکی و زوال دست و پنجه نرم می‌کنند و زیستمندان این تالاب ها قربانی سدسازی افراطی، اشتباهات و خطای محاسباتی متولیان وقت امور آب شده اند تا جایی که اخیرا شاهد گرفتار شدن هزاران جوجه فلامینگو در بستر نمکی دریاچه هستیم که عملا قادر به پرواز نیستند.»
فعالان محیط زیست از «ریزگردهای ناشی از خشک‌شدن تالاب‌ها» به عنوان یکی از خطرات جدی نام برده‌اند که ساکنان حاشیه این تالاب‌ها را تهدید می‌کند.
تالاب بختگان سال‌هاست که با مشکل بحران آب مواجه است.خشکسالی، عدم تخصیص حق‌آبه از رودخانه کر،گسترش کشاورزی ناپایدار و برداشت بی‌رویه آب در حوضه کر و سیوند، تالاب بختگان و زیستمندان آن را به شدت تهدید می‌کند. این تالاب که در ۲۵۰ کیلومتری شرق شیراز قرار دارد، در لیست سیاه مونترو قرار گرفته است.
«فهرست مونترو» یا فهرست تالاب‌های در معرض خطر، شامل آن دسته از تالاب‌هایی است که به دلایل مختلف اکوسیستم آن‌ها در معرض تغییرات جدی قرار دارد و حیات آن‌ها در خطر افتاده است.
بختگان که در شهرستان نی‌ریز فارس قرار دارد، زیستگاه فلامینگو، تنجه، اگرت ،کاکایی، کفچه نوک، پلیکان مرغابی، غاز و درناهایی بوده است که از روسیه و دشت‌های سیبری به ایران مهاجرت می‌کردند.
تالاب پریشان کازرون در ۱۴ کیلومتری شمال شرقی شهر کازرون با وسعت چهار هزار و ۵۰۰ هکتار یکی از مناطق حفاظت شده استان فارس و تنها تالاب آب شیرین کشور است که طی یک دهه گذشته به علت تداوم خشکسالی‌ها و برداشت‌های بی‌رویه چاه‌های کشاورزی اطراف آن خشک شده است.
تالاب پریشان کازرون تا پیش از خشک شدن، زیستگاه هزاران پرنده مهاجر بود.
بر اساس آمارهای سال گذشته، از ۴۰ تالاب موجود در ایران، حدود ۲۰ تا ۸۰ درصد آن خشک شده است.
خشکسالی و کاهش بارندگی، مدیریت نادرست در پروژه‌های سدسازی و صنعتی، بهره‌برداری غیراصولی و بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی، کشاورزی غیراصولی و عواملی از این دست، باعث مرگ تدریجی بسیاری از تالاب‌ها و دریاچه‌ها شده‌اند.
فرآیند خشکی دریاچه‌ها و تالاب‌ها به زندگی مردم و محیط زیست و اکوسیستم آسیب بسیاری وارد کرده است.