تپش خاطره‌ها به پاس معلمی که قلبش از تپش افتاد

  • 03 فروردین 1400 - 16:44
تپش خاطره‌ها به پاس معلمی که قلبش از تپش افتاد

محمدرضا ریاستی یک معلم بود. خودِ خودِ معلم، تمثالی از آنچه وقتی مفهوم معلم به‌ صورت کلی بیان می‌شود در ذهنمان می‌آید: فداکار، مهربان، دلسوز و ازجان‌گذشته. او به‌تازگی با سکته قلبی از دنیا رفت و اندوه نبودنش با خوشنامی روزگار حیاتش نامش را پرآوازه کرده است.  

او از اهالی میمند فارس بود، شهری در حدود ۹۵ کیلومتری جنوب شیراز در جاده شیراز به فیروزآباد.

در روزگار حیاتش مردی با فضل و کمال بود که همه دوستش داشتند و آنگاه که در شامگاه ۲۴اسفندماه ۱۳۹۹ چشم از دنیا فرو بست، با اندوهش نامی نیک از خود به یادگار گذاشت که تا سال‌های سال، تا بدان زمان که شاگردانش زنده‌اند، فراموش نخواهد شد.  

محمدرضا ریاستی شهرتی ویژه داشت، نه از آن دست شهرت‌ها که امروزه بادآورده است و باد هم آن‌ها را می‌برد، از آن شهرت‌های ریشه‌دار در مهربانی، فداکاری و انسانیت.

او در یک سال اخیر با بروز کرونا برای آموزش به تنها شاگردش که از خانواده عشایر بود، به ارتفاعات کوه می‌رفت و هزینه‌های درمان دانش‌آموز عشایری را که در حادثه‌ای آسیب دیده بود، بر عهده گرفت.  

رئیس آموزش و پرورش میمند فیروزآباد فارس در گفت‌وگو با ایرنا درباره او گفت: آقای ریاستی متولد سال ۱۳۴۵ در روستای صحراسفید میمند بود و از سال ۱۳۶۹ باعنوان آموزشیار نهضت سوادآموزی به استخدام آموزش و پرورش درآمد.

عباس گودرزی افزود: این معلم در میان فرهنگیان، دوستان و آشنایان به خوشرویی و خوشخویی مشهور بود و بیان گرم و دلنشینش خستگی از تن مخاطبان بیرون می‌کرد.

او از شنیدن خبر درگذشت این معلم فداکار با عنوان خبری تلخ یاد کرد که مردم میمند را در شوک فرو برد و ادامه داد: محمدرضا ریاستی تا آخرین لحظات زندگی‌اش به یاد دانش‌آموزانش بود و شوق درس‌دادن داشت.

به گفته رئیس آموزش و پرورش میمند این معلم در سال پایانی خدمت باعنوان مدیر آموزگار در روستای بست دوراه و مدرسه شهید نورالدینی خدمت می‌کرد و با توجه به اینکه دسترسی به اینترنت در این منطقه وجود نداشت، به‌صورت حضوری با مراجعه به مدرسه و خانه‌های دانش‌آموزان به تدریس می پرداخت تا شیوع ویروس کرونا مانعی برای دسترسی دانش‌آموزان به علم و دانش نشود.

گودرزی عنوان کرد: مرحوم ریاستی  نه یک معلم، بلکه پدری دلسوز برای دانش‌آموزانش بود، کسی که در مواقع بیماری از دانش‌آموزانش در منزل پرستاری می‌کرد و برای جبران عقب‌افتادگی تحصیلی آن‌ها کیلومترها راه می‌پیمود و در طول سالیان خدمتش بارها مورد تقدیر و تشکر اولیا،دانش آموزان و مسئولان آموزش و پرورش قرار گرفت.

درگذشت این معلم فداکار تاکنون بارها در فضای مجازی هم‌رسانی شده است و بسیاری از مردم از او با عنوان اسوه معلمی و آموزگاری بی‌مثال یاد کرده‌اند.

میمند از توابع شهرستان فیروزآباد فارس است.   

دیدگاه