نوذر امامی، رئیس کمیسیون شهرسازی شورای شهر شیراز گفت: عدم انجام اقدامات پیشگیرانه و تمهیدات لازم در خصوص ساخت‌وسازها در ارتفاعات، خطر زمین لغزش را افزایش داده و می‌تواند خسارت‌های جانی، مالی و تبعات اجتماعی در پی داشته باشد.
به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل شورای اسلامی شهر شیراز، نوذر امامی با اشاره به موضوعات مورد بررسی در جلسه این کمیسیون تصریح کرد: موقعیت جغرافیایی شهر شیراز و احاطه شدن آن در ارتفاعات شمالی و جنوبی، توسعه طولی و گسترش ساختمان سازی در دامنه‌ها بدون رعایت ضوابط و اصول فنی، شهرسازی و زیست محیطی سبب ساخت‌وسازهای بی‌رویه در ارتفاعات شده است.
طی یک دهه گذشته، حجم ساخت و ساز در محدوده ارتفاعات شمالغرب و شمال و برخی دیگر از ارتفاعات شیراز به شکل گسترده‌ای افزایش یافته و تقریبا تمام باغ‌های دیم واقع در این محدوده و دیگر اراضی مرتعی موجود، به آپارتمان‌های متعدد تبدیل شده است.
امامی با تاکید بر اینکه در این خصوص طرح پیشنهادی در شورا تصویب و همچنین کدهای اعتباری در بودجه شهرداری لحاظ شده است، اظهار داشت: شرح ریز پروژه مطالعات، شناسایی و تعیین حریم گسل‌های شیراز را برابر با ۱میلیارد و پانصد میلیون تومان، مطالعات زمین لغزش ارتفاعات و دامنه‌های شهر شیرازبه همان میزان و مطالعات حفره‌های زیرسطحی حسینی الهاشمی(بزرگراه دراک) را برابر با ۲ میلیارد تومان عنوان کرد.
وی یادآور شد: بر این اساس مطالعات فوق در قالب مصوبه شورا و با اولویت محور حسینی‌الهاشمی در دستور کار شهرداری قرار گرفته و حداکثر ظرف مدت ۳ ماه نهایی و به کمیسیون گزارش خواهد شد.
رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر شیراز تصریح کرد: تهیه مطالعات موضوع مصوبه کارگروهی متشکل از نمایندگان دستگاه‌های استانداری، راه و شهرسازی، زمین شناسی، معاونت شهرسازی و معماری، دو نفر از مشاوران کمیسیون و سازمان نظام مهندسی ساختمان استان فارس خواهد بود که نسبت به تهیه مقدمات اجرای مطالعات حوزه‌های زیرسطحی حسینی‌الهاشمی(بزرگراه دراک)، مطالعات زمین لغزش ارتفاعات دامنه‌های شهر شیراز، مطالعات شناسایی و تعیین حریم شهر شیراز اقدام و گزارش ماهیانه به کمیسیون ارائه می‌شود.
وی موضوع دستورالعمل تشویقی نوسازی بافت‌های فرسوده را نیز مورد اشاره قرار داد و گفت: گسترش فضایی بی‌رویه و بدون برنامه شهرهای بزرگ و متوسط کشور در چند دهه گذشته، باعث شکل گیری بافت‌های جدید شهری در مجاورت شهرها و جابجایی ساکنان و کاربری‌های شهری به نواحی جدید شده است.
امامی اضافه کرد: در نتیجه این جابجایی، به تدریج بافت‌های قدیمی شهرها کارکرد و حیات اجتماعی- اقتصادی خود را از دست داده و این بافت‌ها با از دست دادن حیات شهری خود، به سمت رکود و فرسودگی گرایش پیدا کرده‌اند.