آمارها نشان میدهد که استان فارس در برداشت آب از منابع آبهای سطحی، زیرزمینی، چشمه و قنات رتبه اول را در کشور دارد.
آمارهای مربوط به سال آبی ۱۳۹۴–۱۳۹۳ که به تازگی منتشر شده، حاکی از این است که در این سال آبی ۱۳٫۱ درصد از منابع آب کشور در استان فارس برداشت شده و پس از آن استانهای کرمان با ۱۰٫۵ درصد و خراسان رضوی با ۱۰٫۴ در رتبههای بعدی هستند.
کمترین برداشت از منابع آب نیز مربوط به استان ایلام با ۰٫۶ درصد است.
بر پایه این آمارها در سال آبی ۹۴–۹۳ بیش از ۳۳ هزار میلیون مترمکعب از منابع آب در سراسر ایران برداشت شده که بیش از ۵۴ درصد آن توسط چاههای عمیق بوده.
به گفته حمیدرضا دهقانی، مدیرعامل شرکت آب منطقهای استان فارس، در حالی است که متوسط استفاده آب زیرزمینی در کشور ۴۵ درصد است اما در استان فارس ۷۹ درصد از آب مصرفی استان از طریق منابع زیرزمینی و ۲۱ درصد از طریق آبهای سطحی تأمین میشود.
آقای دهقانی میگوید: «این نشان دهنده برداشت بالای آبهای زیرزمینی در استان فارس است.»
در حال حاضر ۱۷ هزار و ۶۲۴ چاه غیرمجاز در استان فارس وجود دارد و به گفته مدیرعامل شرکت آب منطقهای استان فارس قرار بوده که امسال ۲ هزار و ۲۵۰ چاه پر شود اما تنها ۴۰۰ چاه پر شده است.
او میگوید: «قبلاً دستگاه قضایی برای پر کردن چاههای غیرمجاز احکام جمعی صادر میکرد و ما اجازه داشتیم تمام چاههای غیرمجاز آن منطقه را پر کنیم اما در حال حاضر به تمام دادستانها ابلاغ شده که تنها چاههایی که دستور قضایی دارند پر شوند که روند گرفتن دستور قضایی نیز زمانبر است و حدود ۴ سال طول میکشد.»
مدیرعامل شرکت آب منطقهای استان فارس افزود: «چاهی که امسال به صورت غیرمجاز حفر میشود اگر سریع پر نشود بعد از ۴ سال در اطرافش باغ و زمین کشاورزی احداث میشود و پر کردن آن بعد از ۴ سال دردسر مضاعف دارد.»
در ایران حدود ۷۰۰ هزار حلقه چاه وجود دارد که از این تعداد ۳۰۰ هزار چاه «غیر مجاز» است. برداشت بی رویه از منابع آب و خشکسالیهای پی در پی بر شدت بحران آب در کشور افزوده.
گزارش مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی نشان میدهد که هفت سال منتهی به شهریور ۱۳۹۶ بخشهایی از استان فارس با خشکسالی بسیار شدید مواجه بودهاند.
در همین حال برداشت بی رویه آب باعث فرونشست در برخی از نقاط استان فارس شده است.
بیش از یک میلیون هکتار از عرصهها و اراضی طبیعی ایران به دلیل برداشت بیرویه آب از سفرههای زیرزمینی و خالی شدن آبخوانها دچار فرونشست شده است. این در حالی است که میزان فرسایش خاک نیز به عنوان تهدیدی جدی برای آینده محیط زیست و منابع طبیعی کشور درآمده است.
به باور متخصصان پدیده فرونشست دشتها به معنا ورود به یک وضعیت بازگشتناپذیر در طبیعت است.