آزمایش‌های مخفیانه، هزینه‌های سری و پروژه‌ای مرموز: فضاپیمای X-37B بعد از سپری کردن دو سال در فضا در پایگاه نیروی هوایی آمریکا در فلوریدا به زمین نشست. گمانه‌زنی‌ها در مورد ماهیت مأموریت این فضاپیما زیاد است.
به گزارش دویچه وله، روز ۷ مه (۱۷ اردیبهشت) شاتل فضایی X-37B متعلق به ارتش آمریکا در پایگاه فضایی کندی متعلق به ناسا در ایالت فلوریدا بر زمین نشست. این شاتل به این ترتیب به مأموریتی محرمانه که دو سال به طول انجامیده بود، خاتمه داد.
این فضاپیمای آزمایشی بدون سرنشین در ماه مه سال ۲۰۱۵ از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال فلوریدا سوار بر موشک اطلس ۵ برای مأموریتی محرمانه به فضا پرتاب شد. این شاتل که یکی از دو شاتل موجود در ناوگان نیروی هوایی آمریکاست، بیش از ۷۰۰ روز در مدار زمین مشغول انجام آزمایش‌هایی محرمانه بود.
این چهارمین و طولانی‌‌ترین مأموریتی بوده که تا کنون در چارچوب پروژه مخفیانه نیروی هوایی آمریکا انجام شده است. مقامات آمریکایی هیچ اطلاعاتی در مورد جزئیات این مأموریت، فضاپیمای مورد استفاده و هزینه‌های صرف شده فاش نکرده‌اند. آنها تنها به ذکر این نکته بسنده کرده‌اند که این شاتل به منظور اهداف تحقیقاتی به کار گرفته می‌شود. (تصویر کامپیوتری)
این فضاپیما در مأموریت پیشین خود نیز مجموعا ۶۷۴ روز را در فضا سپری کرد. نخستین مأموریت شاتل X-37B در ماه آوریل سال ۲۰۱۰ صورت گرفت و پس از هشت ماه با بازگشت به زمین پایان یافت.
این شاتل سپس در مارس ۲۰۱۱ به مدت ۱۵ ماه در فضا مستقر شد. در سومین مأموریت، شاتل X-37B در دسامبر ۲۰۱۲ بار دیگر به فضا پرتاب شد. تمام سه مأموریت پیشین این فضاپیمای مرموز از پایگاه نیروی هوایی وندن‌برگ در کالیفرنیا صورت گرفت. (گرافیک کامپیوتری)
نیروی هوایی آمریکا همواره از اظهارنظر در مورد مأموریت فضایی شاتل X-37B خودداری کرده است. برخی کارشناسان تسلیحات نظامی از این رو احتمال می‌دهند که این شاتل به عنوان وسیله شناسایی برای تعمیر، حمل و نقل یا حتی ربودن ماهواره‌ها یا به عنوان بمب‌افکن جنگی بدون سرنشین با قابلیت شلیک از فضا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از یکی از مدیران نیروی هوایی آمریکا نقل شده که این فضاپیما در آینده برای حمایت از جنگنده‌های هوایی به کار گرفته خواهد شد.
این سفینه فضایی در حقیقت نسخه کوچکی از شاتل فضایی ناساست. وزن این فضاپیما حدود ۵ تن و درازای آن ۹ متر است. باتری‌های لیتیومی که در آن به کار رفته‌اند نیز از طریق انرژی خورشیدی تغذیه می‌شوند.
وزارت دفاع آمریکا این پروژه محرمانه را در سال ۲۰۰۴ از ناسا تحویل گرفت و هدایت آن اکنون توسط بخش Rapid Capabilities Office در نیروی هوایی آمریکا انجام می‌شود. وظیفه اصلی بخش یاد شده پژوهش، توسعه و پیاده‌سازی سیستم‌های تسلیحاتی است.
گفته می‌شود نیروی هوایی آمریکا درصدد است اواخر سال جاری میلادی این شاتل را برای پنجمین بار عازم مأموریت فضایی کند. تاریخ دقیق شروع این مأموریت و پرتاب این شاتل هنوز اعلام نشده است.