همزمان با گذشت بیش از چهار ماه از شیوع کرونا و توقف فعالیت‌های فرهنگی، چاره‌ای جز سازگاری با این ویروس نماند، آغاز به کار تماشاخانه روباز در بافت تاریخی شیراز یکی از همین طرح‌های نو فعالان فرهنگی است که گفته شد نخستین تماشاخانه روباز جنوب کشور محسوب می‌شود.
تماشاخانه دیوار شازده که در بافت تاریخی شیراز و در محله سید ذوالفقار برقرار است یاد سینماهای کلاسیکی را در این روزها زنده کرد که نسل‌های جدیدتر، شاید تنها شاهد عکس‌هایی قدیمی از آن، در مجلات قدیمی بودند.
این سینما که گنجایش پذیرش ۲۵۰ نفر را دارد و هم‌اکنون در دوران کرونا پذیرای ۷۰ نفر است، پیش از این با حضور تنی چند از مسوولان فرهنگی شیراز افتتاح شده بود؛ اما با آغاز فصل سرما و پس از آن، شیوع بیماری، فعالیت رسمی خود را از شامگاه پنجشنبه ۲۹ خرداد ۹۹ با پخش یک اثر پویانمایی آغاز کرد.
فرانک عسکری مدیر و موسس تماشاخانه دیوار شازده در گفت‌وگو با ایرنا با بیان اینکه فعالیت فرهنگی در بافت تاریخی شیراز بسیار ضروری است، عنوان کرد: در محله‌های واقع در بافت تاریخی حتی مدرسه هم وجود ندارد، بنابراین ایجاد تعاملات فرهنگی و کاهش فاصله طبقاتی از دلایل ایجاد این تماشاخانه است.
او با اشاره به اینکه بیشتر کودکان مناطق کمتربرخوردار شیراز توانایی تماشای فیلم را در سینما ندارند، گفت: دیدن فیلم، داشتن پاپ کورن، خوردن ساندویچ و نشستن کنار اشخاص دیگر، همگی حس‌های خوبی است که سینما در آدمی پدید می‌آورد که کودکان در این مناطق عموماً از آن محروم‌اند؛ بنابراین، اهالی این محل، با عواید حاصل از فروش بلیت می‌توانند به‌صورت رایگان این لذت‌ها را درک کنند.
عسکری با بیان اینکه این سینما ۶ روز در هفته فعال است، ابراز داشت: دو روز در هفته به پخش آثار پویانمایی اختصاص دارد تا کودکان و خانواده‌ها را جذب کنیم، یک شب فیلم خانوادگی با مضامین اجتماعی پخش خواهد شد تا بتوان از این رهگذر برای مقابله با مشکلاتی که ساکنان بافت‌های فرسوده با آن مواجه‌اند فرهنگ‌سازی کرد و دیگر برنامه‌ها نیز به نمایش فیلم‌های فرهنگی و هنری تاثیرگذار اختصاص دارد.
این فعال فرهنگی با انتقاد از تجمیع امکانات در مناطق مرکزی و شمال شهر شیراز عنوان کرد: در توزیع امکانات در محلات کمتربرخوردار کم‌کاری شده است و باید زیرساخت‌های فرهنگی، هنری و اجتماعی را برای آنان فراهم کرد.
او افزود: فعالیت اجتماعی به اختصاص گرمخانه یا مانند آن، محدود نمی‌شود.آسیب‌های اجتماعی همچون اعتیاد در این مناطق زیاد است و خانواده‌ها را از هم می‌پاشد؛ تصمیم‌گیری‌های نادرست نهادهای مسوول در حوزه اجتماعی نیز بر این معضلات افزوده است. نباید فراموش کرد که بافت فرسوده نیز بخشی از شهر است و شهروند دارد و تاکنون تصمیمات خوبی برای آن‌ها گرفته نشده و بهانه‌ای برای پیوند آن‌ها با فرهنگ پدید نیامده است.
عسکری ابراز امیدواری کرد که بخش خصوصی فعال در حوزه فرهنگ و هنر برای توسعه زیرساخت‌ها در بافت تاریخی شهری همچون شیراز گام بردارد و تکیه‌گاه امید و دلخوشی‌هایی را برای ساکنان این مناطق به‌ویژه کودکان ایجاد کند؛ به‌گونه‌ای که دیگر تفاوتی میان شمال و جنوب شهر نباشد.