احسان اکبرپور
برای سومین بار در یک‌سال اخیر، شهرام و حافظ ناظری دوم شهریورماه در شیراز کنسرت خواهند داشت؛ دو بار پیشین با نام «ناگفته» و این‌بار «آواز پارسی».
این بار هم به سیاق دفعه پیشین، حافظ ناظری نشستی خبری در یکی از مکان‌های گردشگری فارس برگزار کرد (سال گذشته حافظیه و امسال حمام وکیل)؛ امری که به‌لحاظ قانونی با ضوابط سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری در تضاد است. موضوعی که اگر آن را در کنار شرایط اخذ مجوز کنسرت این گروه قرار دهیم، به یک تناقض دیگر هم می‌رسیم. درحالی که گروه موسیقی هیوا (از گروه‌های موسیقی تلفیقی شیراز) از ۴ ماه پیش مجوز اجرای کنسرت در تاریخ دوم شهریورماه ۹۶ را داشته است، به‌ناگاه روز اجرای کنسرت آوار پارسی (که قرار بود نهم و دهم شهریورماه در شیراز برگزار شود)، احتمالاً به‌سبب لغو کنسرت این گروه در خراسان، به یک‌هفته زودتر و درست در روز اجرای این گروه موسیقی شیرازی تغییر پیدا کرده است.
حال می‌توان سه پرسش را مطرح کرد: پرسش نخست را از حافظ ناظری باید پرسید که چگونه می‌توان در عرض کمتر از یک‌سال سه کنسرت در یک شهر برگزار کرد (یا به عبارتی یک اثر را سه بار به شهروندان یک شهر فروخت)؟ آن هم در حالی که در کنسرت‌های پروژه «ناگفته» که حافظ ناظری آن‌همه به نوازندگان بین‌المللی‌اش می‌نازید، حتی یک‌نفر از آن نوازندگان در گروه حضور نداشتند و به‌جای آن از نوازندگان کمترشناخته‌شده داخل کشور استفاده شده بود.
پرسش دوم را باید از سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری پرسید که براساس چه قانونی به یک نفر مجوز برگزاری نشست خبری در دو مکان مهم گردشگری شهر شیراز را می‌دهد؟ آن هم در حالی که به نوشته خبرگزاری مهر، در جریان نشست خبری اخیر در حمام وکیل، این مکان مهم گردشگری به‌روی گردشگران و حتی کسانی که بلیت تهیه کرده بودند، بسته شده است. باید از سازمان میراث‌فرهنگی پرسید که براساس چه ضابطه‌ای از ورود گردشگران به ابنیه تاریخی شهر جلوگیری می‌کند و به پایتخت‌نشینان مجوز برگزاری نشست خبری در آن مکان‌ها را می‌دهد؟ آیا این سازمان به هنرمندان اهل شیراز هم مجوز برگزاری نشست خبری در ابنیه تاریخی و گردشگری شهر را می‌دهد؟
پرسش سوم را هم باید از اداره کل فرهنگ‌وارشاد اسلامی فارس پرسید: چگونه است که گروه موسیقی هیوا (به گفته علی تولایی سرپرست این گروه)، در اردیبهشت‌ماه ۹۶ درخواست مجور کنسرت داده و بعد از دست‌کم ۳۵ روز، مجوز اجرا را گرفته است، اما گروه آواز پارسی قادر است بدون طی تشریفات قانونی و زمان معمول کسب مجوز برای هنرمندان شیرازی، کنسرت خود را یک‌هفته زودتر برگزار کند؟ آن هم درشرایطی که یک گروه موسیقی بومی با همان سبک موسیقی (که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس موظف به حمایت از آن‌هاست؛ نه هنرمندان پایتخت‌نشین)؛ از مدت‌ها پیش مجوز اجرای خود را برای آن تاریخ دریافت کرده و هم‌زمانی اجرای این دو گروه، سبب کاهش میزان مخاطبان گروه موسیقی بومی خواهد شد.