فرزاد صدری
معاون فرهنگی هنری سازمان فرهنگی‌اجتماعی شهرداری شیراز
حرف به حرف و هجا به هجا طعم بهار نارنج و آب رکنی و حافظیه را می‌ریخت میان سطرهای سپید.
واژه‌ها برایش مخملی از گویش شیرین شیرازی بودند؛ واژه‌ها به ذهن او که راه می‌یافت شعر می‌شد و شعر، زبان عشق است در این مهربان شهر.
با شعر آمیختگی عجیبی داشت؛ مانند بیژن سمندر و راهی را می‌رفت که، پیشتر، او آغاز کرده بود. پاسداری از گویش شیرین شیرازی و این یعنی حفاظت از داشته‌های بی‌کران این شهر.
یدالله طارمی همین چند روز پیش به دیار سایه‌ها سفر کرد تا شیراز یکی از بهترین داشته‌هایش را از دست بدهد. حالا، بدون تردید، شیراز چیزی کم دارد. انگار باید برای مهربانی فکر تازه‌ای کرد.
طارمی، یادمان می‌آورد که فرهنگ شهر شیراز، دیار مهربانی است و این چنین شهرمان، مهربان‌تر، عاشق‌تر، زیباتر بود.
برای روایت مهر، عشق‌واژه می‌خواهیم و رویش واژه‌ها پای دیوار بلند عشق، باغبانی چون طارمی را می‌خواست تا ما با خوانش آن عاشق و عاشق‌تر شویم.
دیروز در مرکز شیرازشناسی مجلس نکوداشتی برایش برگزار کردیم تا یادمان بماند اگر از شیراز، صدای سخن عشق می‌آید مدیون مردمانی چون یدالله طارمی است.
منبع: صفحه اینستاگرام معاون فرهنگی هنری سازمان فرهنگی‌اجتماعی شهرداری شیراز