م.آل ابراهیم
شهرداران چند شهر با هدف زیباسازی شهری، تلفن‌های همگانی قدیمی را به آکواریوم تغییر کاربری دادند و شهرداری شیراز نیز در همان راستا، چنین طرحی را اجرا کرده است.
ظاهراً کاری زیبا صورت گرفته اما متاسفانه چند مهم و حداقل‌های آن را در نظر نیاوردند. از حداقل‌های مهم، شرایط مناسب نگهداری ماهی‌ها ذیل حقوق حیوانات ست که سالهاست فرهنگسازی می‌شود تا مردم برای سفره هفت سین یا ماهی گلی نخرند و یا اگر خریداری کردند فردای تحویل سال نو، ماهی‌ها را درون رودخانه یا حوضچه رها کنند تا مانع تلف شدن آنها شوند و اگر قصد نگهداری ماهی‌ها را دارند “شرط نگهداری” را رعایت کنند.
اولین شرط نگهداری ماهی، جدای از ابعاد مطلوب آکواریوم با در نظر گرفتن تعداد و نوع ماهی‌ها، قرار نداشتن آکواریوم زیر تابش مستقیم نورآفتاب ست و همچنین آکواریوم بایست جایی قرار گیرد که کمتر امکان تماس فیزیکی و ترددی وجود داشته باشد چون که هر ضربه به آکواریوم برای ماهی‌ها استرس زاست.
حال باید پرسید آیا شرط نگهداری ماهی‌ها رعایت شده با این شیشه‌های لُخت مشرف به خیابانِ پر ترددِ زیر نور ِمستقیم ِآفتاب؟!
اگر شهرداری‌های محترم بنا به تغییر کاربری تلفن‌های همگانی دارند، با توجه به سرانه مطالعه هفت دقیقه‌ای و با هدف ترویج فرهنگ کتابخوانی، تبدیل تلفن‌های همگانی قدیمی به “کتابخانه”، کتابفروشی و مواردی از این قبیل بهتر از این آکواریوم‌های غیر استاندارد نامهربان نیست؟