فداکاری یک دختربچه چهارساله در سرمای سیبری برای نجات مادربزرگش

  • 27 اسفند 1395 - 7:52
فداکاری یک دختربچه چهارساله در سرمای سیبری برای نجات مادربزرگش

سالگانا سالاچاک، دختربچه چهارساله‌ای که به دنبال کمک به مادربزرگ بیمارش در زمستان سرد سیبری با پای پیاده چندین مایل درنوردیده بود، اکنون در جمهوری تووا روسیه به یک قهرمان تبدیل شده و مردم تحسینش می‌کنند درحالی‌که علیه مادرش یک پرونده قضایی تشکیل شده است.

سالگانا سالچاک با مادربزرگ و پدربزرگش در مرزعه‌ای دورافتاده در دل جنگل تایگا کنار مرز مغولستان زندگی می‌کرد؛ مرزعه‌ای که بیش از ۱۲ مایل از نزدیک‌ترین روستا و پنج مایل با نزدیک‌ترین همسایه‌شان فاصله داشت. ۱۲ مایل بیش از ۱۹ کیلومتر و پنج مایل حدود هشت و نیم کیلومتر است.

ماه گذشته این کودک از خواب بیدار و متوجه شد مادربزرگ ۶۰ ساله‌اش حرکت نمی‌کند. به گزارش خبرگزاری‌های محلی او پس از اینکه با پدربزرگش نابینایش صحبت کرد تصمیم گرفت که به سوی مزرعه نزدیک‌ترین همسایه برود تا از آنها برای مادربزرگش کمک بگیرد.

سالگانای چهارساله فقط چند کبریت همراهش برد که اگر لازم شد آتش روشن کند و در تاریکی پیش از صبح در سرمای ۳۴ زیر صفر برای نجات مادربزرگ به راه افتاد. چندین ساعت به طول انجامید تا او توانست در کنار رودخانه و یخبندان شدید پنج کیلومتر را طی کند. خوشبختانه او در برف گیر نکرد یا توسط گرگ‌های گرسنه خورده نشد، گرگ‌هایی که به احشام مادر و پدربزرگش حمله کرده بودند.

سیمیون روبستوف، رئیس گروه جست‌وجو و نجات منطقه به روزنامه کامسومولسکایا پرادا گفت: «تووا پر از گرگ است. گرگ‌ها به احشام حمله می‌کنند. گله‌داران از این به تنگ آمده‌اند. این دختربچه ممکن بود در تاریکی و برف گیر کند.»

اگر یکی از ساکنین مزرعه همسایه او را ندیده بود، دخترک پس از طی کردن پنج مایل تقریبا داشت از کنار مرزعه همسایه که با برف و گیاه پوشیده شده بود رد می‌شد. همسایه‌ها پرسنل پزشکی روستا را خبر کردند و آنها پس از کنترل او به خانه مادربزرگ و پدربزرگش رفتند. تیم پزشکی خیلی زود متوجه شد که مادربزرگ از سکته قلبی مرده است.

سالگانا به روزنامه روزنامه کامسومولسکایا پرادا گفته است که از تنهایی در جنگل راهی شدن هیچ ترسی نداشته است. او گفت:« من فقط راه رفتم و به مرزعه همسایه رسیدم.» با این حال سالگانا گفت که خیلی سردش شده بود و واقعا دلش می‌خواست چیزی بخورد.

سالگانا اگرچه به سرماخوردگی دچار شد اما خیلی زود در بیمارستان محلی حال جسمی‌اش بهبود یافت و اکنون در یک مرکز اجتماعی زندگی می‌کند و به تازگی تولد پنج سالگی‌اش را در آنجا جشن گرفته است. رسانه‌های محلی از او به عنوان یک قهرمان یاد می‌کنند. وبسایت تووا آنلاین نوشته است: «در منطقه دورافتاده تِرِ خولسکی به سادگی نمی‌توان ساکنین را با داستان‌های عجیب درباره زندگی جنگل تایگا تحت تأثیر قرار داد.» با وجود این، این اتفاق حتی هیزم شکنان سالخورده کونگورتوگ را نیز شگفت‌زده کرد.

مادر سالگانا و پدرخوانده‌اش به دنبال گله‌ و اسب‌هایشان به بخش دیگری از این ناحیه رفته‌اند. وزارت امور اجتماعی به این دختربچه و مادرش النورا یک سفر رایگان ارائه کرد که وقتی مادرش در ماه مه از گله‌درای بازگشت، به یک بیمارستان مسلولین بروند.

اما شنبه گذشته کمیته تحقیق و تفحص تووا یک پرونده قضایی علیه مادر سالگانا، النورا سالچاک تشکیل داد به این علت که او دخترکش را در خطر رها کرده است. به گفته این کمیته مادر کودک می‌دانست که پدربزرگ و مادربزرگش فاقد توانایی و معیارهای لازم برای نگهداری و حفظ امنیت دخترش هستند. اگر مادر مجرم شناخته شود بیش از یک سال زندانی خواهد شد. همچنین این کمیته قرارست مسئولان امور اجتماعی این منطقه را نیز مورد تحقیق و تفحص قرار دهد.

سایانا مانگوش، فعال مدنی و روزنامه‌نگار کیزیل، پایتخت این منطقه، به روزنامه گاردین گفت اینکه مادربزرگ و پدربزرگ سالگانا تلفن یا اینترنت نداشتند بسیار شوکه کننده است به‌خصوص وقتی که وزیر دفاع و سرگئی شایگو در تووا پیش‌تر برای حفاری‌های باستان‌شناسی را در جنگل باستانی این منطقه مجوز صادر کرده بودند.

ساینا مانگوش گفت: «حتی در دوران شوروی سابق، گله‌داران تووا از این مزایای مادی برخوردار بودند که رادیو و وسایل ارتباطی داشته باشند. اما اکنون در قرن ۲۱ باید یک کودک چهارساله با پای پیاده راهی شود، چون راه ارتباطی وجود ندارد.»

به گفته این فعال مدنی این مساله قابل فهم نیست. مادر این کودک مجرم نیست، بلکه دولتمردان مجرمان این اتفاق هستند.

تووا یکی از جمهوری‌های روسیه در جنوب سیبری و شمال مغولستان است. پایتخت آن کیزیل و بیش از ۳۰۰ هزار نفر جمعیت دارد. تووا به حنجره‌خوانی و مذاهب شمنی باستانی‌اش که با آیین بودایی همزیستی می‌کنند مشهور است.

منبع: روزنامه گاردین؛ ترجمه از روشنایی

_____________________

سیبری نام سرزمینی بسیار گسترده در بخش آسیایی روسیه است. سیبری از سوی شمال به اقیانوس منجمد شمالی و از جنوب به تپه‌های شمال و مرکز قزاقستان و مرزهای مغولستان و چین محدود می‌شود.

سیبری زمستان‌هایی بسیار سرد دارد؛ به طوری که گاه در زمستان‌ها دمای هوای این منطقه تا ۶۷− درجهٔ سانتی گراد نیز می‌رسد و این منطقه به سردترین نقطهٔ مسکونی زمین تبدیل می‌شود. تابستان‌های این منطقه هم نسبتاً داغ هستند. در کل سیبری به عنوان منطقه‌ای سردسیر شناخته می‌شود.

 

دیدگاه