لیلا دودمان، رییس کمیسیون فرهنگی شورای شورای شهر شیراز وضعیت معماری و طراحی شهری را برای شماری از گروه‌های خاص «نامناسب» توصیف کرد.
خانم دودمان روز یکشنبه ۱۶ مهر در نطق پیش از دستور خود در جلسه علنی شورا گفت: «متاسفانه معماری شهری برای گروه‌های خاص اصلا مناسب نیست.»
به گفته او، سالمندان، نابینایان، ناشنوایان و معلولین از جمله گروه‌هایی هستند که در طراحی شهری «اغلب نادیده گرفته می شوند و این مناسب شهر فرهنگی شیراز نیست.»
طبق ماده دو قانون جامع حمایت از حقوق معلولان، «کلیه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و موسسات و شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظفند در طراحی، تولید و احداث ساختمان‌ها و اماکن عمومی و معابر و وسایل خدماتی به نحوی عمل نمایند که امکان دسترسی و بهره‌مندی از آنها برای معلولان همچون افراد عادی فراهم گردد.»
تبصره دو همین ماده می‌گوید: «شهرداری‌ها موظفند از صدور پروانه احداث یا پایان کار برای آن تعداد از ساختمان‌ها و اماکن عمومی و معابری که استانداردهای تخصصی مربوط به معلولان را رعایت نکرده باشند، خودداری کنند.»
وضعیت ساختمان‌ها و فضاهای شهری در ایران اما اجرای چنین قانونی را نشان نمی‌دهد. وضعیت فضاهای شهری و ساختمان‌های عمومی کشور به شکلی است که استفاده از اغلب این فضاها را برای افراد کم‌توان غیرممکن می‌کند.
لیلا دودمان در بخش دیگری از سخنانش در خصوص جایزه صلح نوبل گفت: «در روزهای گذشته جایزه صلح نوبل به کمپین بین‌المللی نابودسازی سلاح‌های هسته‌ای رسید و شهر شیراز افتخار دارد یکی از سازمان‌های غیر دولتی شیرازی عضو این کمپین است.»
او این «افتخار» را به جامعه نهادهای مدنی و «شهروندان صلح‌جوی شیراز» تبریک گفت.
کمپین بین‌المللی محو سلاح‌های هسته‌ای موسوم به آیکن، برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۱۷ میلادی شده است.
کمپین جهانی برای نابودی تسلیحات هسته‌ای، ائتلافی از صدها سازمان غیر دولتی در بیش از ۱۰۰ کشور جهان، ۱۰ سال قبل تشکیل شده و در ژنو سوئیس مستقر است. این گروه، ۹ میلیون کرون سوئدی (۱.۱میلیون دلار،) همراه با یک مدال و دیپلم در مراسمی در ماه دسامبر دریافت خواهد کرد.
«لایروبی رودخانه خرم‌دره شیراز (رودخانه خشک) برای مقابله با سیلاب، به کارگیری اتوبوس‌های شهری جدید در ناوگان حمل و نقل و متناسب‌سازی اختیارات شهرداری‌های مناطق» از جمله دیگر سخنان رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر شیراز بود.