گلسنگ‌ها در تخت جمشید همچنان رو به افزایش است بی آنکه اقدامی عملی برای کاهش آن‌ها و نجات این بنای تاریخی انجام شود.
امین محمودزاده، استاد دانشگاه در حوزه مرمت به خبرگزاری مهر گفت: گلسنگ‌ها درون سنگ به وجود می‌آید و پس از رشد در برخی موارد باعث ترک خوردن کتیبه و نقوش برجسته می‌شوند.
آقای محمودزاده از «باران‌های اسیدی، گرد و خاک، آلاینده‌های صنعتی و دود خودروها» به عنوان عوامل مؤثر در ایجاد گلسنگ نام برد و افزود: گلسنگ‌ها زمانی به وجود می‌آیند که جلبک و یا قارچ کنار هم قرار گرفته و رشد می‌کنند و به طور حتم عوامل درون زا و برون زا برای رشد این پدیده مؤثر است.
او گفت: استان فارس با وجود داشتن تعداد قابل توجهی مجموعه تاریخی، در حد حرف آزمایشگاه مرمت دارد اما رسماً فاقد آزمایشگاه است.
به گفته این استاد دانشگاه، برای مهار بسیاری از تهدیدها از جمله همین گلسنگ‌ها نیاز به پژوهش و آزمایشگاه است که استان فارس از آن محروم است و به طور حتم نمی‌توان بدون مطالعه برای مهار این پدیده اقدام کرد.
حمید فدایی، سرپرست پایگاه میراث جهانی تخت جمشید (پارسه) نیز گفته که گلسنگ‌های مجموعه جهانی تخت جمشید مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفته و نتایجی نیز به دست آمده است.
بر اساس تحقیقات تاکنون بیش از ۱۰۰ نوع گلسنگ در تخت جمشید شناسایی شده.
تخت جمشید از مهمترین بناهای تاریخی ایران است که در سال ۱۳۵۸ در فهرست میراث جهانی بونسکو ثبت شده. تخت جمشید یکی از مهمترین بناهای تاریخی به جای مانده از دوران هخامنشی (۵۵۰ تا ۳۳۰ پیش از میلاد) است.