فاطمه دانشور گفته:
«با
دو وزیر
درخصوص این کودکان صحبت کرده و مشکلشان
رامطرح کردم اما هر
دو بهگونهای واکنش نشان دادند و وانمود کردند که تعداد این کودکان کم است و رقم مهمی نیست.»
خانم دانشور افزوده: «زمانی که شناسنامه نباشد آن کودک از بسیاری خدمات اجتماعی مانند آموزش و دیگر خدمات محروم میشود. به عنوان مثال کودک مراجعه کننده ۱۴ سالهای بود که تا به این سن نتوانسته بود شناسنامه بگیرد. این دسته از کودکان به علت نداشتن شناسنامه نمیتوانند در مدرسه ثبت نام کنند و شرافتمندانهترین شغل ممکن هم برایشان دستفروشی است.»
او گفته: «بسیاری از این کودکان خرده فروش مواد مخدر هستند. مسیری جز بزه برایشان نمیماند و قتل هم یکی از کارهایی است که ممکن است انجام دهند. سؤال اینجاست که این غفلتها تا چه زمانی ادامهدار خواهد بود؟ تا چه زمانی باید منتظر حمایت از کودکان باشیم و چقدر باید صبر کنیم تا لایحه حمایت از کودکان به تصویب برسد.»
این فعال اجتماعی افزوده: «بیشک تعدادی از این کودکان دارای بیماری HIV هستند و عمدتاً معتاد متولد میشوند که احتیاج به سمزدایی و مراقبت دارند. اگر مادر ابتلا به HIV باشد کودک هم با این بیماری متولد میشود. طرح تحول سلامت در شناسایی و کنترل این کودکان تا حد بالایی کمک کرده اما باز هم با موفقیت صد در صدی فاصله دارد.»