در روزهایی که احتمال فیلترینگ تلگرام از هر زمان دیگری جدیتر است، رسانه ملی در برنامههای مختلف خود پیامرسانی را تبلیغ میکند که کاربرانش ظرف چند روز انواع و اقسام گافهای امنیتی آن را در شبکههای اجتماعی منتشر کردهاند. با این حال، به نظر میرسد سروش محبوبیت ویژهای نزد مدیران رسانه ملی و فضای مجازی کشور دارد و به همین دلیل است که با همه مشکلات فنیاش همچنان انتخاب اول آنها برای جایگزینی تلگرام است.
به گزارش روزآروز، یکی از مدیرانی که نقشی جدی در شکلگیری سروش داشت عباس عسکری ساری است. مدیری که هم دستی در ایجاد پیامرسانهای داخلی دارد و هم دستی در مدیریت صداوسیما. اما عسکری ساری کیست؟ در این گزارش سعی میکنیم بیشتر با عباس عسکری ساری آشنا شویم.
عباس عسکری ساری سال ۱۳۷۲ وارد دانشگاه شریف شد. ابتدا دانشجوی رشته برق بود، اما تغییر رشته داد و در مهندسی صنایع به تحصیل ادامه داد و سال ۸۰ نیز دوره ارشد MBA را در همین دانشگاه آغاز کرد. او که از فعالان بسیج دانشجویی و نهاد نمایندگی رهبری دانشگاه شریف بود، فعالیتش را در حوزه فناوری اطلاعات گسترش داد و رئیس هیأتمدیران شرکت «مهیمن» شد.
عباس عسکری ساری (نفر وسط) در کنار محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات (نفر سمت چپ) در راهپیمایی اربعین
شرکت فناوری اطلاعات و ارتباطات «امن مهیمن» سال ۱۳۸۸، با همکاری عسکری و چند تن دیگر از فارغالتحصیلان دانشگاه شریف که در همان دانشگاه فعالیتهای فرهنگی و سیاسی مشترک داشتند، تشکیل شده بود و جزء اولین شرکتهایی بود که تحت عنوان شرکت دانشبنیان مورد حمایت معاونت علمی و فناوری ریاستجمهوری قرار گرفت. مهیمن تا امروز به «همراه اول» و «ایرانسل»، مجلس شورای اسلامی، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، سازمان فناوری اطلاعات ایران، سازمان پدافند غیرعامل، شرکت ارتباطات زیرساخت، اداره کل گذرنامه جمهوری اسلامی ایران، شرکت مخابرات ایران، صاایران، وزارت امور اقتصادی، وزارت دفاع، شورای عالی مبارزه با پولشویی، جهاد کشاورزی، دانشگاه معارف اسلامی، استانداری قم، دانشگاه قم، ستاد سرمایهگذاری خارجی قم و البته دو نهاد دیگر خدماتِ فناوری ارائه کرده که در این پازل بیشتر از همه اهمیت دارند: مرکز ملی فضای مجازی و صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران.
همین دو نهاد دو بال پرواز پیامرسانی هستند که امروز با نام سروش میشناسیم. به نظر میرسد همین شرکت است که پیش از این در همکاری با بهارتل پیامرسانهایی مانند سانبرد و ساینا را تست کرده و البته موفقیت چندانی به دست نیاورده است. برخی گزارشهای شرکت میهمن که با سهلانگاری روی سایتهای عمومی آپلود شدهاند نشاندهنده ارتباط این شرکت با بهارتل هستند.
در این بین «ساینا» که برای اپراتور همراه اول طراحی شده بود اگرچه موفقیتی به دست نیاورد گویی سکوی پرتابی برای تولد سروش در صداوسیما بود.
وقتی صداوسیما به فکر ایجاد پیامرسانی برای خود افتاد، سروش رسانه، از زیرمجموعههای صداوسیما، برنده مزایده شد و همینجا بود که عباس عسکری ساری نقطه اتصال مهیمن و صداوسیما شد. عسکری ساری که رئیس مرکز توسعه رسانههای نوین سازمان صداوسیما هم بوده است هم از مدیران مورد اعتماد صداوسیما بود و هم از مدیران مهیمن و البته از مدیران سروش رسانه. او از دوستان نزدیک آذری جهرمی هم هست، با تجربه اجرایی ایجاد پیامرسانهای بومی. این چند ویژگی در کنار هم موجب شد سروش نه تنها فرصت تولد داشته باشد که از حمایت ویژه صداوسیما هم برخوردار باشد.
اگرچه جدی شدن احتمال فیلترینگ تلگرام و تلاش سروش برای جذب کاربران آن منجر به افشای گافهای امنیتی سروش توسط کاربران شد، میتوانیم سکوت وزیر ارتباطات و حمایت مرکز ملی فضای مجازی از این پیامرسان را نشانه تلاش برای جلوگیری از دچار شدن سروش به سرنوشت ساینا بدانیم.