آمارها نشان میدهد که در سال گذشته ۲ هزار و ۲۵۴ نفر در استان فارس بر اثر بیماری سرطان جان خود را از دست دادهاند.
استان تهران با ۵ هزار و ۵۹۹ نفر بیشترین مرگ ناشی از سرطان را در سال ۱۳۹۵ داشته و پس از آن استانهای خراسان رضوی با ۳ هزار و ۹۲۱ مرگ و اصفهان با ۲ هزار و ۸۶۰ مرگ در رتبههای دوم و سوم هستند. استان فارس در رتبه چهارم قرار دارد.
کمترین مرگ ناشی از سرطان در سال گذشته مربوط به استان ایلام با ۱۸۲ مورد است.
شمار قربانیان بیماری سرطان در ایران در سال ۱۳۸۵ تعداد ۳۳ هزار و ۳۶۰ مورد بوده که در سال ۱۳۹۵ به ۳۷ هزار و ۶۲ مورد افزایش یافته.
بیش از ۳۰ درصد فوت شدگان بر اثر بیماری سرطان در سال گذشته ۷۵ سال و یا سن بیشتری داشتهاند.
سالانه افزون بر ۱۰۰ هزار مورد جدید ابتلا به انواع سرطانها در ایران رخ میدهد.
سرطان سومین عامل مرگ و میر ایرانیان است. اولین عامل، بیماریهای قلبی و عروقی و دومین عامل تصادفات و سوانح بر شمرده میشوند.
سرطان معده، سرطان پروستات، ریه، پستان، روده بزرگ و خون شایعترین سرطانها در ایران هستند.
بیشتر بخوانید:
- ۱۱ عامل سرطان
- چه ترکیباتی تعادل هورمونی را برهم زده و خطر احتمال ابتلا به سرطان را افزایش میدهند؟
- نکاتی که باید درباره سرطان و پیشگیری از آن بدانید
از «تغذیه ناسالم، آلودگی هوا، سموم و کودهای شیمیایی» به عنوان عوامل اصلی شیوع سرطان در ایران نام برده میشود.
هزینههای سرسامآور شیمیدرمانی، رادیوتراپی و داروهای سرطان در ایران تحت پوشش بیمه قرار ندارد و این سبب میشود که اغلب خانوادههایی که بیمار سرطانی دارند، دچار مشکلات مالی شوند.
تنها یک دستگاه پرتو درمانی در شیراز وجود دارد
آمنه اسلامی مدیرعامل بنیاد امید می گوید: کم و زیاد شدن داروها و از کار افتادن دستگاه پرتودرمانی بیمارستان نمازی، روند درمان بیماران را مختل می کند. ضمن اینکه شیراز به یک دستگاه «پت اسکن» هم نیاز دارد.
اسلامی می گوید: «با اینکه شیراز قطب پزشکی ایران است، ما تنها یک دستگاه پرتودرمانی در بیمارستان نمازی داریم که هر از گاهی خراب می شود که در نتیجه بیماران باید منتظر بمانند یا اینکه برای دریافت درمان به تهران بروند، حال آنکه هر دوره ۲۵ تا ۳۰ جلسه پرتودرمانی است و این گونه بیمار باید یک ماه در تهران بماند. افزون بر این نیاز مبرمی به دستگاه پت اسکن داریم. هزینه آن پیشتر ۵ میلیون تومان بود که امروز با کمک بیمه ها به ۳ میلیون تومان کاهش پیدا کرده ولی شیراز با وجود نیاز مبرم، حتی یک دستگاه پتاسکن هم ندارد».