یک شاعر و نویسنده قشقایی در نامه‌ای خواهان تأسیس یک تلویزیون محلی برای قشقایی‌ها شده است. ایل قشقایی یکی از ابلات بزرگ استان فارس به شمار می‌رود.
عوض الله صفری کشکولی در این نامه نوشته که از چهار و نیم میلیون جمعیت استان فارس، یک و نیم ملیون نفر قشقایی هستند.
او افزوده: «جمعیت ملیونی قشقایی در استان فارس حسرت یک ساعت تلویزیون به زبان و فرهنگ خودش را در دل دارد، این در حالی است که هموطنان کُرد ما در غرب کشورمان دارای دو شبکه محلی یکی در مهاباد و یکی هم در سنندج هستند.»
آقای صفری کشکولی نوشته: «بعد از سالی و ماهی یک خواهر تلاشگر بر آن است تا یک ساعتی ادبیات قشقایی را ضبط کرده و در رادیو شیراز پخش نماید و از اینجانب دعوت کردند اما این حق ما نبود از این برخورد دوگانه گلایه‌ها در دل داریم که چرا با یک جمعیت ملیونی قشقایی بومی استان فارس مسؤولین صدا و سیما بعد از گذشت ۴۰ سال از انقلاب اینگونه کردند که قالی‌هایمان را در نمایشگاههای معتبر جهانی به نام گبه شیراز معرفی کنند بی‌آنکه نامی از بافنده بی‌چاره‌اش به میان بیاید، لباس سنتی زنان قشقایی را یکی از اقوام همسایه مدعی شده و چون رسانه محلی دارد به نام خودش معرفی می‌کند و قشقایی‌ها هم غیر از حیرت و تماشا چاره‌ای ندارند.»
به گفته او «این قوم ایرانی رزمنده تاریخ روشنی دارد که فراموش می‌شود و هیچ فریادرسی هم نیست، در طی این ۴۰ سال آن گونه با قشقایی‌ها برخورد و تعامل شد که احساس می‌کنیم فقط وجودمان را بالاجبار تحمل می‌کنید… قشقایی‌ها به فرماندهی امامقلی خان شایلو، پرتغالی‌ها را از خلیج فارس راندند و جزایر خلیج فارس را به دولت صفوی باز گرداندند، دوبار با انگلستان جنگیدند و ایران را از مستعمره حتمی نجات دادند، در انقلاب مشروطه بازوهای آهنین آزادی خواهان فارس و جنوب بودند، در انقلاب اسلامی اولین راهپیمایی مسلحانه را در فیروز آباد و شیراز راه اندازی کرده و اولین ساواک که سقوط کرد ساواک مخوف فیروز آباد بود که توسط قشقایی‌ها انجام شد و انقلاب اسلامی در جنوب ایران هم فراگیر شد، در جنگ با دولت عراق ۱۶۰۰ نفر از بهترین جوانانمان را تقدیم خاک مقدس وطن و انقلابمان کردیم، با این پیشینه روشن و افتخار آفرین، جمعیت ملیونی قشقایی در استان فارس حسرت یک ساعت تلویزیون به زبان و فرهنگ خودش را در دل دارد.»
قشقایی یا ایل قشقایی یکی از اتحادیه‌های ایلی ایران است که مانند بسیاری از اتحادیه‌های ایلی متأخر ایران مخلوطی از قبیله‌هایی با ریشه‌های قومی گوناگون ترک، لر، کرد، عرب و ترک است اما بیشتر قشقایی‌ها ریشه‌ای ترک دارند و تقریباً تمامشان به گویشی از زبان‌های ترکی اغوز غربی صحبت می‌کنند که خود آن را ترکی می‌نامند.
مرکز اصلی این ایل استان فارس است. اما به دلیل وسعت اراضی و قلمرو در دیگر استان‌ها نیز ساکن هستند. از این جمله می‌توان به استان‌های کهگیلویه وبویراحمد، چهارمحال و بختیاری (بروجن، سامان، کیان، جونقان، بلداجی، طاقانک)، خوزستان (هفتکل، قلعه تل)، اصفهان (قسمتهایی از سمیرم، شهرضا، دهاقان، فریدن، بخش‌های مختلف شهرستان لنجان به ویژه بخش مرکزی این شهرستان در اطراف زرین شهر، بیستگان، باباشیخعلی و چم‌ها)، قم، مرکزی، و بوشهر (دشتستان و دشتی) اشاره نمود. قشقایی‌ها در دوره‌های مختلف به‌تدریج به این سرزمین کوچیده و در آن ساکن شده‌اند.