حدود ۵۰ هزار سال پیش دو انسان اولیه از دو گونه متفاوت در غاری در روسیه ملاقات کردند. حالا دانشمندان گزارش می دهند که آنها دختری با هم داشتند.
به گزارش بی بی سی، دی ان ای استخراج شده از قطعات استخوان کشف شده در این غار نشان می دهد که این دختر فرزند یک مادر نئاندرتال و یک پدر دنیسووان بوده است.
جزییات این کشف که در نشریه “نیچر” گزارش شده شناختی از زندگی دو خویشاوند نزدیک انسان به دست می دهد.
نئاندرتال ها و دنیسووان ها متعلق به گونه های متفاوتی از انسان بودند.
ویوین اسلون محقق در مرکز مردم شناسی تکاملی در موسسه ماکس پلانک در لایپزیگ آلمان گفت: “ما از مطالعات قبلی می دانستیم که نئاندرتال ها و دنیسووان ها احتمالا گاهی با هم آمیزش داشتند. اما من هرگز فکر نمی کردم آنقدر شانس بیاوریم که فرزند این دو گروه را پیدا کنیم.”
آیا همه ما تا حدودی نئاندرتال هستیم؟
کسر کوچکی از دی ان ای انسان های امروزی که در جایی غیر از آفریقا زندگی می کنند از نئاندرتال ها می آید.
سایر جمعیت های غیرآفریقایی دیگر بسته به محل زندگی خود حاوی مقدار کمی از دی ان ای گونه موسوم به دنیسووان است که زمانی در آسیا می زیست.
این واقعیت که این ژن ها در طول نسل ها منتقل شده نشانه جفتگیری میان گونه های مختلف است.
با این حال تنها محوطه ای که شواهد فسیلی از هر دو گونه دنیسووان ها و نئاندرتال ها در آن پیدا شده، غاری به اسم “دنیسووا” در کوه های آلتای سیبری است.
به علاوه تاکنون فقط آرایش پایه های ژنتیکی کمتر از ۲۰ نمونه انسان به اصطلاح “کهن” (گونه هایی غیر از ما، هومو ساپین) مشخص شده.
دکتر اسلون به بی بی سی گفت: “از میان این رقم کوچک ما یک فرد را پیدا کردیم که ترکیبش ۵۰ – ۵۰ از دو گونه مختلف است.”
او می گوید وقتی همه مطالعات را در نظر می گیریم “به تدریج این تصویر پدیدار می شود که در طول تاریخ تکاملی، ما انسان ها همواره با یکدیگر آمیزش داشته ایم.”
معلوم شده که دوره زیستی نئاندرتال ها و دنیسووان ها در اوراسیا تلاقی داشته است.
این دو گروه تا حدود ۴۰ هزار سال پیش زندگی می کردند؛ نئاندرتال ها در غرب و دنیسووان ها در شرق.
با مهاجرت نئاندرتال ها به سوی شرق، آنها ممکن است گهگاهی به دنیسووان ها و سایر انسان های مدرن اولیه برخورد کرده باشند.
سوانته پابو مدیر مرکز مردم شناسی تکاملی در موسسه ماکس پلانک می گوید: “نئاندرتال ها و دنیسووان ها احتمالا فرصت های زیادی برای دیدار نداشتند.”
“اما وقتی ملاقات می کردند، احتمالا زیاد آمیزش می کرده اند – خیلی بیش از آنکه تاکنون فکر می کردیم.”
درباره دختر و خانواده اش چه می دانیم؟
خطوطی از سرگذشت این دختر با بررسی فقط یک تکه استخوان که چندین سال قبل توسط باستان شناسان روس در غار دنیسووا پیدا شد ظاهر شده است.
این قطعه برای تحلیل ژنتیکی به لایپزیگ منتقل شد.
بنس وایولا از دانشگاه تورنتو می گوید: “این تکه استخوان بخشی از یک استخوان بلند بوده و ما تخمین می زنیم که این شخص حداقل ۱۳ سال داشته.”
محققان نتیجه گیری کردند که مادر این دختر از نظر ژنتیکی به نئاندرتال های ساکن غرب اروپا نزدیک تر بود تا نئاندرتال هایی که پیشتر در غار دنیسووا زندگی می کردند.
این نشان می دهد که نئاندرتال ها ده ها هزار سال پیش از انقراض میان غرب و شرق اروپا و آسیا مهاجرت می کردند.
تست های ژنتیکی آشکار می کند که پدر دنیسووان این دختر در شجره خانوادگی اش حداقل یک جد نئاندرتال داشته است.
