علیاکبر حیدریفرد، قاضی پرونده بازداشتگاه کهریزک که اهل مرودشت فارس است، پس از اینکه از کارش تعلیق شده، مدتی در دولت محمود احمدینژاد رییس جمهور پیشین به عنوان معاون حراست فرمانداری شیراز مشغول به کار بوده.
حیدریفرد در مصاحبهای با روزنامه شرق که امروز چاپ شده، گفته که پس از اینکه از قضاوت تعلیق شده، در سمتهای مختلفی مشغول به کار شده از جمله معاونت حراست فرماندرای شیراز. ظاهرا در آن مقطع حسین قاسمی فرماندار شیراز بوده است.
حیدریفرد به همراه سعید مرتضوی، دادستان سابق تهران و حسن دهنوی (مشهور به قاضی حداد)، معاون امنیت وقت دادستان تهران تابستان ۱۳۸۹ از مقامشان تعلیق شدند.
علیاکبر حیدریفر (دادیار سابق دادسرای امنیت تهران)، به همراه سعید مرتضوی و حسن زارع دهنوی نقش اصلی را در انتقال دهها نفر از بازداشتشدگان اعتراضات انتخاباتی ۱۳۸۸ به بازداشتگاه کهریزک برعهده داشتند.
تنها چند روز پس از انتقال این بازداشتشدگان به کهریزک، محسن روحالامینی، امیر جوادیفر و محمد کامرانی بر اثر ضرب و جرح و بدرفتاری جان دادند. رامین قهرمانی و احمد نجاتی کارگر نیز به فاصله کوتاهی پس از آزادی از کهریزک، بر اثر جراحات دوران بازداشت درگذشتند.
در پی این وقایع، علی اکبر حیدریفر، سعید مرتضوی و حسن زارع دهنوی از سمت های قضایی خود معلق شدند. آنها سپس در ۱۱ جلسه مورد محاکمه قرار گرفتند و با پایان دادگاه در خرداد ۱۳۹۲، هر سه به انفصال دائم از خدمات قضایی و پنج سال انفصال از خدمات دولتی محکوم شدند.
پرونده های دیگر حیدریفر
علی اکبر حیدریفرد در فروردین ۱۳۹۱، به دلیل تیراندازی هوایی و شلیک تیر به خودروی دیگران در جریان یک درگیری شخصی بازداشت شد. به گزارش رسانه ها، این درگیری پس از آن رخ داد که وی در پمپ بنزینی در اصفهان قصد داشت بدون نوبت بنزین بزند و به دنبال اعتراض مردمی که در صف بودند، با آنها درگیر شد.
آقای حیدریفرد پس از حضور پلیس در صحنه گفت که قاضی دادگاه انقلاب است و آزاد شد. با این حال، اگرچه توانست از موقعیت خود برای منصرف کردن ماموران پلیس از جلب خود استفاده کند، اما برخی از حاضران در پمپ بنزین، موضوع را در دادسرای عمومی و انقلاب اصفهان پیگیری کردند.
علیاکبر حیدریفرد در آن مقطع، بر سر پرونده کهریزک در حالت “تعلیق” از سمت های قضایی قرار داشت (هرچند حکم انفصال دائمش هنوز صادر نشده بود) و سرانجام نیز، رسانه ها از بازداشت او بر سر پرونده جدید خبر دادند.
سهراب سلیمانی مدیر کل زندان های استان تهران، در اردیبهشت ۱۳۹۱ تایید کرد که این مقام سابق قضایی به اتهام “اخلال در نظم، امنیت و آسایش عمومی با تخریب خودروی شکات” به زندان افتاده است.
در خرداد همان سال، سایت بازتاب نوشت که با باز شدن “ابعاد عجیب و حیرت انگیز” در پرونده علی اکبر حیدریفرد “فعلا آزادی وی منتفی شده است”. این سایت افزود: “وی که ابتدا به دلیل استفاده از اسلحه در اصفهان بازداشت شده بود، اکنون علاوه بر پرونده کهریزک دارای چندین اتهام است و مجرم شمرده شدن توسط دادگاه، می تواند موجب حبس طویل المدت برای وی شود.”
با گذشت ۵ سال از آن زمان، غلامحسین محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضائیه خرداد ۱۳۹۶ از وجود دو پرونده برای آقای حیدریفر خبر داده که یکی از آنها “با سه اتهام” به صدور حکم ۱۵ سال زندان منجر شده و دیگری “هنوز به نتیجه نرسیده است”.
حیدریفرد از مرودشت تا تهران
علیاکبر حیدریفرد گفته که متولد اول آبان ۱۳۵۸ در شهرستان مرودشت فارس است.
او میگوید که سال ۱۳۷۷ در کنکور پذیرفته شده و قصد داشته در دانشکده وزارت اطلاعات تحصیل کند اما پس از قتلهای زنجیرهای و بازداشت شماری از عاملان این قتلها از تحصیل در این دانشگاه منصرف شده است.
حیدریفرد گفته به دلیل اینکه سعید امامی یکی از متهمان قتلهای زنجیرهای «سفارش قبولی» او را به صورت تلفنی در دانشکده وزارت اطلاعات کرد بود، از ادامه تحصیل در این دانشکده منصرف شده.
در پاییز سال ۱۳۷۷ شماری از فعالان سیاسی و نویسندگان منتقد در تهران به قتل رسیدند، قتلهایی که وزارت اطلاعات اعلام کرد از سوی شماری از «ماموران خودسرش» انجام شده.
حیدریفرد میگوید بعد از پایان تحصیل در دانشکده علوم قضایی در شهرستان فسا قاضی تحقیق و جانشین دادستان فسا بوده و در سال ۱۳۸۶ با توصیه آیتالله بهشتی عضو مجلس خبرگان رهبری فارس که در آن دوره از انتخابات در ستاد وی فعال بوده، به تهران منتقل شده است.
او افزوده در دورهای که در داسرای امنیت بوده، پروندههای متعددی را بررسی کرده از جمله « برخورد با عناصر سازمان منافقین خلق، حادثه تروریستی حسینیه رهپویان شیراز، پرونده پروژه نفوذ برادران اعلایی، فعالان حقوق زنان از جمله خانم شیرین عبادی، پرونده هیئتمدیره یاران یا همان بهائیان ایران».
تشکیل گروه «خودسر» در مرودشت
علیاکبر حیدریفرد در بخش دیگری از سخنانش گفته که در دوران تحصیلش در مرودشت با همکلاسیهایش برای امر به معروف گروهی به نام «ناصحون» تشکیل داده و «خودسرانه» با «مزاحمین نوامیس» برخورد میکرده.
او در خصوص برخورد با افراد نیز گفته: «در چند مورد با افراد متجاهر به صورت گروهی از سوی ناصحون برخورد فیزیکی شدیدی شد. از ما شکایت هم کردند اما به جایی نرسید. چون اعضای گروه ما همگی عضو خانوادههای وابسته به نهادها بودند و اینکه افراد مضروب، وجهه اجتماعی خوبی نداشتند.»
حیدریفرد افزوده: برخی اعضای خانواده ما عضو سپاه هستند. پدرم سالهاست که عضو بسیج است؛ هرچند کشاورزی میکند.