شماری از فعالان فرهنگی و معلمان فارس با حضور بر سر مزار محمد داستان‌خواه، دانش آموز پانزده ساله که در اعتراضات صداری شیراز کشته شد، با خانواده این نوجوان ابراز همدردی کردند.
محمد داستان‌خواه روز ۲۵ آبان در صدرا و به هنگام بازگشت از مدرسه به خانه به ضرب گلوله کشته شد. پیکر او در روستای کوه سبز شهرستان مرودشت و کنار پدربزرگش به خاک سپرده شده است.
فعالان فرهنگی فارس همچنین با حضور در منزل رضا جعفری، جوان ۲۷ ساله شیرازی که روز ۲۵ آبان در حوالی چهار راه زندان کشته شد، برای شادی روح آن مرحوم و آرامش خانواده داغدارش دعا کردند.
روایت محمد داستان‌خواه از زبان خواهرش
غزل داستان خواه، خواهر محمد داستان خواه، می گوید برادرش بر اثر اصابت گلوله بر قلبش جان باخته و در گواهی فوت او نوشته اند “اصابت جسم نفوذی گلوله.”
غزل داستان خواه درباره کشته شدن برادرش محمد داستان خواه به یکی از رسانه ها گفته: “حدود ساعت ۴ یکی از آشناها به مادرم زنگ زده بود که مدرسه بچه ها را تعطیل کرده اند. مادرم به مدرسه زنگ می زند و می پرسد که آقای خدادادی بچه ها را تعطیل کرده اید؟ گفته بود که آره محمد را هم فرستادیم خانه. ساعت ۲ و نیم تعطیل کرده بودند ما اطلاع نداشتیم. از ساعت ۴ در خیابان ها دنبال محمد گشتیم تا ساعت ۹ شب و پیدا نکردیم. ساعت ۹ به ما گفتند که مجروح ها را برده اند بیمارستان پیوند اعضا و بروید آنجا بگردید.”
محمد داستان خواه به گفته خواهرش به بیمارستان پیوند اعضا شیراز منتقل شده بود: “اول ما را داخل راه نمی دادند. در بیمارستان مامور زیاد بود. مادرم گفت بچه من با لباس فرم مدرسه بوده می خواهم بدانم اینجا است؟ یک پرستار گفت خانم تو مادری و اگر بگویم بچه ات اینجا نیست می روی توی خیابان دنبال او بگردی بچه ات را آورده اند اینجا و من خودم گذاشتم توی سردخانه و بچه ات با لباس فرم مدرسه و کیف مدرسه بود. ما همان جا فهمیدیم که محمد دیگر زنده نیست.”
وی افزود: روز دوشنبه ۲۷ آبان به ما گفتند تا یکی دو روز اصلا طرف بیمارستان نیایید. خیلی شلوغ بود. گفتند هیچ کاری برای تان راه نمی اندازیم. بعد گفتند که جنازه را فرستاده اند کالبدشکافی خیابان ولیعصر. پدرم رفت گفتند کالبدشکافی کردیم یکی دو روز دیگر خبر می دهیم. روز چهارشنبه ۲۹ آبان تحویل دادند. به خاطر اینکه اعلامیه پخش نکرده بودیم و به کسی خبر نداده بودیم روز پنج شنبه ۳۰ آبان توانستیم پیکر برادرم را شستشو دهیم و جمعه خاکش کردیم. برای مراسم ختم هم هیچ مشکلی نداشتیم حول و حوش سه هزار نفر هم آدم بود. ما هم البته همه کارها را در مرودشت کردیم که هیچ اعتراضاتی آنجا انجام نشده بود.”
خانواده محمد دستان خواه با ثبت شکایت خواستار معرفی قاتل یا قاتلان او شده اند. خواهر او گفته: “پدر من شکایت کرده. روزی که رفتیم جنازه را تحویل گرفتیم پدرم شکایت کرد. وقتی برادرم گلوله خورد دوستانش با او بودند و یکی از دوستش به ما گفت که وقتی تیر خورد جیبش را گشتم و فقط کلید خانه بود. دوستش برداشته بود و یکی دو شب قبل آمد به ما تحویل داد. دوستانش شاهد همه چیز بودند اما مدرسه اصلا حضور محمد در مدرسه در آن روز را هم انکار می کند. در صورتی که محمد مدرسه بوده ولی غیبت زده اند به این دلیل که برای خودشان دردسر نشود. پدرم از مدرسه هم شکایت کرده. حتی معلم برادم هم برای او غیبت رد کرده ولی مستخدم مدرسه و دانش آموزان امضا کردند و اثر انگشت هم زدند که ما محمد را در مدرسه دیدیم.الان هم پی گیر شکایت هستیم هم قاتل برادرم معرفی شود هم اینکه مدرسه سهل انگاری کرده است.”
خانم داستان خواه از پیگیری های خانوده اش برای معرفی قاتل برادرش گفت: “بعد از شکایت ما روز پنج شنبه ۳۰ آبان زنگ زدند… گفتند یا شهید اعلام می کنیم یا دیه می دهیم. برای ما دیه اهمیتی دارد بعد از کشتن برادرم؟ اصلا بنویسند خدا، بنویسند شهید، برادرم برمیگردد؟ برادر من فقط ۱۵ سال داشت کلاس اول دبیرستان بود. بچه بود اصلا در اعتراضات هم نبود چرا او را زدند؟ ما می خواهیم قاتل برادرم معرفی شود و از او بپرسیم چطور توانست به یک بچه شلیک کند؟ دیه که دردی از داغ ما دوا نمی کند.”