۱.چند روز است که روشن شده کرونا به ایران هم رسیده. تا پیش از انتخابات که مسئولان نگران بودند بگویند کرونا به ایران رسیده و انتخابات تحت تأثیر قرار بگیرد و تا جایی که توانستند پنهانکاری کردند اما الان هم که انتخابات تمام شده، عین دیوار سکوت کردهاند و آمار دقیقی از مناطق درگیر کرونا نمیدهند تا روشن شود جان مردم در این مملکت چقدر بیارزش است و چقدر ما از یک «حکمرانی نامناسب» باید رنج بکشیم.
۲.مردم نگران هستند، نمیدانند برای بیرون رفتن از خانه چه کار کنند، کجا بروند و کجا نروند. در چنین وضعیتی، مسئولان نیز «خفهخون» گرفتهاند و نشان میدهند که توانایی مدیریت بحران را به هیچ وجه ندارند.
۳.کرونا زمانی خطرناکتر میشود که مدیریت بحران فشل و تعطیل باشد، همین الان هم برای کنترل اوضاع فرصتهای زیادی از دست رفته اما با این وجود دستکم به این سکوت و بیعملیتان پایان دهید، جاهایی را که باید تعطیل کنید، سریع تعطیل کنید، جاهایی را که مردم نباید بروند، مشخص کنید، خلاصه هر کاری که برای مدیریت بحران لازم است، انجام دهید. مدیریت بحران این نیست که «خفهخون» بگیرید، مدیریت بحران برای همین روزهاست خیرِ سرتان.