جشن و شادی همراه با رقص محلی در یکی از مدارس نورآباد فارس باعث انتقاد برخی مقامات مذهبی شده. یادداشت زیر در این خصوص است.
مصطفی زارع
با وجود موضع گیری‌های همیشگی ارکان اصلی نظام و نهادهای منتخب مردم نظیر دولت و مجلس در حمایت از برگزاری آیین‌ها و جشن‌های سنتی کهن اقوام ایرانی، هنوز کسانی که خود را به اصطلاح هوادار دو آتشه جمهوری اسلامی می‌پندارند، حاضر نیستند به حاشیه امنیتی که در همین نظام برای ابراز شادیهای مردم آنهم در سالگرد انقلاب ایجاد کرده، خود را پایبند بدانند.
این افراد که بیشتر نگاهشان به پدیده‌های جامعه و اقوام، همچنان سیاسی است، از نظر فکری نیز متأثر از برخی از روحانیون سنتی در عقبه جناح راست در فضای سیاسی کشور است که هیچ گونه نگاه مثبتی به هیچ سنخ از شادیهای مردم ندارند.
این گروه، با وجود اینکه در طی نزدیک به چهل سال از عمر انقلاب کارکرد آیین‌ها و جشن‌های کهن اقوام برای ایجاد شور و نشاط اجتماعی ثابت گردیده و در این مدت آرام آرام این جشنها بدون حاشیه در جامعه محلی برگزار می‌گردیده است، هجمه شدیدی را برای برگزاری یک مراسم رقص سنتی لری در یک دبستان، آنهم به مناسبت سالگرد انقلاب ایجاد کرده و فضای رسانه‌ای شهر را تحت الشعاع خود قرار داده است.
هر چند که این هجمه بیشتر جنبه سیاسی داشته و برای تحت فشار نهادن اداره آموزش و پرورش تحت اداره وزیر منتخب دولت روحانی است، اما چیزی که در این بین قربانی می‌شود، برگزاری این جشن‌های زیبا و شور و نشاط کودکانه دختران دانش آموزی که این دست مراسم‌ها برای شادابی و نشاط آنها جنبه حیاتی دارد. این جشنها و آئین‌ها از یک دیدگاه روح جامعه محلی و خوراک فرهنگی بیشتر مردم منطقه است، کسانی که اینروزها در برابر این هویت ملی و میراث تاریخی مردم منطقه ایستاده‌اند، اصلاً به این واقعیت که از بین رفتن این جشنها و آئین‌ها باعث از بین رفتن شور و نشاط اجتماعی و شیوع انواع فرهنگ‌های مبتذل وارداتی می‌شود نمی‌کنند، اینها متاسفانه حاضرند هر ارزش فرهنگی ملی را در پای مطامع سیاسی خود قربانی کنند.
اما مسأله اساسی اینست که این آیین‌ها و جشنها در کشور ما سابقه دیرین و ریشه داری در فرهنگ ایران زمین دارد و در تاریخ ما در شرایط سخت‌تر از این توانسته خودش را فراز و فرود جریانهای قدرت مدار حفظ نماید. جشنها و آیین‌های محلی با ایجاد محدودیت و تنگنا بر سر راه آن از بین نمی‌رود چرا که نیاز روحی یکایک مردم است. گروه‌هایی که اینروزها عزم خود را برای مقابله با این واقعیت جزم کرده‌اند، آب در هاون می‌کوبند، اینها بهتر است راه آشتی با جامعه و مردم را انتخاب کنند و با جدال با ارزشهای اصیل مردم، اندک اعتبار باقی مانده‌شان در پیشگاه ملت را از دست ندهند.
*نظرات و آرای مطرح‌شده در مقالات و تحلیل‌ها، بیانگر دیدگاه‌های نویسندگان است.
