محمدرضا نسب عبداللهی
سردبیر آبان پرس
لری نصار، پزشک سابق تیم المپیک دختران ژیمناست آمریکا که به اتهام آزارجنسی ۱۵۶ دختر بچه در دادگاهی در میشیگان محاکمه شد به ۱۷۵ سال زندان محکوم گردید.
رسانه‌ها نوشتند که روز چهارشنبه چهارم بهمن آنجلا پاویلاتیس، دادستان کل ایالت میشیگان، پیش از قرائت حکم قاضی گفت: «دکتر نصار بارها دختر بچه‌ها را دستمالی کرده…»
لری نصار هم در اظهاراتی کوتاه و در حالی که چند بار به سوی قربانیان حاضر در دادگاه بازگشت از آنها پوزش طلبید و گفت که تا پایان عمر این احساس ندامت را با خود حمل خواهد کرد.
همزمان با انتشار خبر محکومیت لری نصار در آمریکا، خبری هم در ایران در خصوص سعید طوسی که به آزار جنسی کودکان متهم بود، منتشر شد. او که پیشتر به این اتهام در دادگاه محاکمه و به ۴ سال حبس محکوم شده بود در دادگاه تجدیدنظر تبرئه شد.
به دنبال صدور این رأی، محمود صادقی، نماینده تهران توییت کرد و نوشت: «اسناد پرونده حاکی از اعمال نفوذ آشکار در فرایند دادرسی است.» او در توییت دیگری نوشت: «از قرائن چنین بر می‌آید که کودک آزار قرآنی، مستظهر به حمایت فرد یا افرادی است که در بیت مقام معظم رهبری نفوذ کرده‌اند.»
سعید طوسی در حالی از اتهاماتش تبرئه شده که محمود صادقی می‌گوید در این پرونده اعمال نفوذ شده
اگر گفته‌های آقای صادقی صحت داشته باشد باید به حال عدالت در این ممکلت زار زد. در آمریکا پزشکی به اتهام آزار جنسی با محکومیت ۱۷۵ سال حبس مواجه می‌شود اما در ایران که حکومتش مدعی برقراری عدالت است، فرد متهم به آزار جنسی باید تبرئه شود؟
صدور حکم تبرئه زمانی بحث برانگیزتر می‌شود که بدانیم در متن نهایی حکم دادگاه تجدیدنظر آمده: «افعال انتسابی از قبیل شوخی‌های رکیک و زننده و بیان مطالب غیراخلاقی و حتی ماساژ دادن و ملاعبه بر فرض اثبات نمی‌توانند از ارکان متشکاه بزه منتسبه محسوب گردد».
چگونه «ملاعبه» آقای سعید طوسی نمی‌تواند ثابت کننده جرمش باشد؟ ملاعبه یعنی شوخی‌ها یا دست مالی‌های جنسی با یک فرد برای لذت جنسی.
اگر «ملاعبه» نمی‌تواند ثابت کننده جرم باشد، چگونه است که مقامات، چت‌های ساده و معمولی دو نفره پسران و دختران را مصداق «رابطه نامشروع» می‌دانند؟ این تناقضات به چه معناست؟ مقامات وقتی از عدالت سخن می گویند دقیقاً از چه چیزی حرف می‌زنند؟ کدام عدالت؟